Ten minste 95 % van waar we ooit bang voor Lees meer →
GopalaNatuurgeneeskunde en Energetische Geneeskunde |
Al bijna 20 jaar werk ik met mensen in therapievorm, fysiek, mentaal, emotioneel. Het is vaak een bewustzijnsproces. Wanneer het ‘emoties aangaan’ betreft om inzichten te krijgen, emotionele ballast op te ruimen om zo persoonlijk te kunnen groeien, kunnen mensen soms behoorlijk in de weerstand schieten. Wat er dan gebeurt is het volgende:
– hakken in het zand
– in een sneltrein met 180 km/uur voluit op de noodrem gaan staan
– tegen de stroom inzwemmen
Dit zijn dan allemaal metaforen, maar wat er in werkelijkheid gebeurd is dat dat ze het hele bewustzijnsproces en genezingsproces saboteren en dus ook zichzelf saboteren. Vaak is dit gebaseerd op een onbewuste angst voor verandering en de controle en het overzicht willen houden.
Als alles wat je kent en dus voor jou veilig en overzichtelijk voelt van je af wordt genomen of je het gevoel hebt dat het ondermijnd wordt, dan voelt dat soms alsof de vaste grond onder je vandaan gehaald wordt.
Dat je er een betere en stabielere grond voor terug krijgt, is nog onbekend en daar durven ze vaak nog niet op te vertrouwen. Eerst zien en dan geloven.
Maar die nieuwe grond zit onder die oude, dus die moet toch echt eerst weg, anders kun je het helemaal niet zien.
Deuren moeten soms eerst dicht gaan, voordat nieuwe geopend kunnen worden.
De weerstand die gegeven wordt, wordt natuurlijk gegeven vanuit mind, anders zou het geen weerstand zijn. Dus die hersenen bemoeien zich er ook nog eens flink mee en die zijn natuurlijk intelligent (want dat is nou eenmaal de functie van mind) en dus wordt het een touw-trek-spelletje om wie gelijk heeft en gelijk krijgt.
Tussen mij en de ander, maar eigenlijk is het een touw-trek-spelletje tussen mind en gevoel.
Ik probeer je te laten voelen en dat is het laatste wat men wilt: Voelen!!
Zo gaat dat dus.
Dat is best hard werken hoor.
En je kunt het alleen maar winnen, en dus ook het vertrouwen winnen in jouw therapievorm, als je deze mensen overtuigd van jouw kennis en kunde op dit gebied en dat het uiteindelijk beter voor je zal zijn.
En wat gebeurt er als je een vieze koekenpan gaat schoonmaken met je schuursponsje??
Juist!!! In eerste instantie wordt hij alleen maar viezer en viezer om daarna pas schoon te worden. En dat is logisch natuurlijk. Je kunt niet over die viezigheid heenstappen, je moet er doorheen om het op te kunnen ruimen. Zo gaat het ook met rommel in je huis en in je leven.
Om op te ruimen zal er toch echt geruimd worden. Dus dat betekent: lieslaarzen aan en door de drek om op te ruimen.
En in therapeutentaal: je zult eerst door de emotie moeten om hem erna los te kunnen laten.
Probeer dan maar eens iemand te overtuigen dat het goed is dat ze zich nu zo emotioneel en naar voelen!!!
Ze kwamen met 1 probleem binnen en gaan er met 6 naar buiten!!!
Althans, zo voelt dat voor sommige.
En als je dan dat hele proces (op mindniveau) probeert uit te leggen om ze te overtuigen dat het goed is wat ze doen en ze gaan het uiteindelijk aan, dan uiteindelijk zie je de kentering in het hele proces.
Dus als ze eenmaal durven voelen en toelaten, zie je de wonderen gebeuren en kan het hele transformatieproces eigenlijk pas plaatsvinden.
Je kunt hierin geen stappen overslaan, zo werkt dat niet.
En dan zijn ze superblij.
En ik ook!!
Enige tijd geleden heb ik een bericht gepost dat ik weer nieuwe inspiratie had om te bloggen na lange tijd.
Alleen al van het schrijven van dat bericht kreeg ik energie en ook van de leuke reacties erop, maar daar bleef het dan ook wel bij.
Opgeslokt door belastingdienstbeslommeringen, computerproblemen, administratieve rompslomp, werk, kinderen, sociale verplichtingen ( die natuurlijke ook wel vaak leuk zijn) en gewoon genieten van het leven, zijn we zo weer maanden verder en er is nog niets nieuws uit mijn handen gekomen.
Om treurig van te worden.
Ik schaam me diep.
Blijkbaar vond ik alles belangrijker dan datgene waar ik heel blij en enthousiast van wordt.
Transparante overtuigingen zou één van mijn vroegere leraren ze genoemd hebben.
Alles wat je verzint om maar niet ‘aan de bak’ te hoeven.
Ondertussen liep alle energie, enthousiasme en inspiratie weg uit mijn lijf.
Af en toe borrelde de inspiratie op en in plaats van er direct mee aan de slag de gaan liet ik het gewoon voorbij gaan en deed er niets mee.
En je energie loopt steeds verder weg.
En van uitstel komt afstel.
Hoe werkt nou zoiets?
Met die energie enzo?
Stel:
Je hebt een goed idee.
Je energieniveau stijgt, dat betekent dat het bij jou past.
Je zou dus kunnen zeggen: “Daar moet je iets mee!! Dat hoort bij jou.”
Als je er dan niets mee doet loopt je energie weg en zelfs vaak nog verder naar beneden dan dat het was, voordat je het idee überhaupt kreeg.
Dit zijn de energiegolven die je moet pakken, net als een surfer zou doen.
Als hij in het dal van de golven terecht komt zakt hij ook weg, de vaart gaat eruit en valt om.
Dus lieve mensen,
heb je een goed idee voor jezelf om te gaan doen?
Pak de koe bij de horens en ga er direct meer aan de slag.
Informatie inwinnen, vergunningen aanvragen, studies volgen, afspraken maken bij de bank of bijvoorbeeld een verhuurder, koop pen en papier of een laptop, koop een schildersezel en verf, koop sportkleren en schrijf je in bij de sportschool, koop een blik verf en een roller, whatever it is that makes you happy….!
Het maakt niet uit wat het is, groot of klein.
Als het goed is voor jou krijg je er veel energie van en zit alles mee.
Als het uiteindelijk toch niet bij jou past loopt alles tegen en lijkt het alsof je ‘tegengewerkt’ wordt door de kosmos, waardoor alsnog je energie wegloopt.
Ook geen probleem, heb je het in ieder geval geprobeerd en ben je weer een ervaring rijker en een illusie armer. Die kun je dan ook afstrepen van je lijstje.
Dan hoef je jezelf alleen nog maar af te vragen vanuit welke intentie je de beslissing genomen had om te gaan doen wat je aan het doen was. Als dingen tegen zitten en de energie niet stroomt, dan zullen dat motivaties geweest zijn als: om veel geld mee te verdienen, omdat ik geen zin meer heb in mijn huidige werk, omdat iemand anders dat van mij verwacht, omdat ik met mijn rug tegen de muur stond en iets moest doen, dus dan maar dit.
Vaak wijzen deze motivaties op weerstand en werken dus niet.
Een juiste motivatie is altijd gebaseerd op liefde, enthousiasme en positiviteit.
De kosmos wijst jou altijd de weg.
Alleen soms is het moeilijk de aanwijzingen te lezen, horen of zien.
Hou als leidraad aan:
Als alles meezit hoort deze weg bij jou.
Als alles tegenzit is dit niet jouw weg en moet je uitkijken naar een andere weg.
Hier kom je al een heel eind mee.
En laat je energie niet weglopen als ‘los zand door je vingers’.
Daar is het te kostbaar voor.
Dit is ook de reden dat als jij besluit uit een bepaald drama te stappen en er niet meer voor te kiezen, dat je bepaalde vrienden verliest.
Het betekent ook dat als jij ervoor kiest om helemaal niet meer in drama’s te verzanden, maar het leven gewoon neemt en accepteert, zoals het komt met z’n ups en downs,
zonder daar al teveel ruchtbaarheid aan te geven in je omgeving, dus door het gewoon zelf op te lossen, dat je niet zo heel veel vrienden overhoudt.
Vaak wordt je dan gezien als hautain, aanmatigend, arrogant, laatdunkend, omdat je niet je ‘ellende’ met iedereen deelt. Mensen denken dan dat je de schijn ophoudt en dat je je verheven voelt boven de rest. Jij gaat niet mee in dit ‘gemeenschappelijke’ drama van het leven, wat ons vaak verbindt.
Mensen zijn over het algemeen best wel gehecht aan drama.
Het verbindt dus gelijkgestemden met elkaar of mensen die jou willen ‘helpen’. Ellende aanhoren van anderen relativeert ook enigszins je eigen ‘ellende’, die valt dan ineens reuze mee, waardoor jij je ook weer beter voelt en er beter tegen kan.
Zolang jij je kunt bezighouden met het drama van anderen, dan hoef je niet naar je eigen ‘ellende’ te kijken, het leidt ook zo lekker af.
We zijn niet voor niks zo dol op Realitysoaps van tegenwoordig.
Drama kan ook heel verslavend zijn.
Redenen hiervoor zijn o.a.:
– Die gezamenlijke ‘vriendschappelijke’ verbinding die er uit voortkomt (lotgenoten trekken elkaar aan). Je hoort erbij!
– Er gebeurt nog eens iets en dus wordt het leven niet zo snel saai.
– We hebben bevestiging nodig om onze, meestal negatieve en beperkende overtuigingen in leven te houden.
– We krijgen aandacht.
– We hebben iets om over te praten.
– We hebben een excuus om onze destructieve verslavingen in stand te houden, zoals roken, drinken, drugs gebruiken of andere verslavingen, want het ‘dempt’ zo lekker.
Redenen genoeg dus om in de drama’s van het leven te verzanden. En als er geen drama’s zijn op dit moment er snel weer wat te creëren.
Het klinkt belachelijk en heel tegenstrijdig allemaal, want wie kiest er nou bij zijn volle verstand voor drama, dat doet toch niemand? En toch doen we het ‘onbewust’ regelmatig allemaal.
Denk er gewoon eens rustig over na.
Met hoeveel vrienden deel jij een gezamenlijk drama?
Welk voordeel haal jij uit je drama?
En als jij niet voor drama kiest, hoeveel vrienden heb jij eigenlijk?
We kiezen hier ook niet voor vanuit ons volle bewustzijn, maar meestal gaat dit heel onbewust om bovenstaande redenen. We zoeken het ‘onbewust’ op of ‘het overkomt ons gewoon’.
Dat is ook een hele goede om je achter te verschuilen, “het overkwam mij gewoon”.
Maar goed, deze vlieger gaat dus niet op als je bedenkt dat niets voor niets gebeurt.
Dat we zelf ons karma gekozen hebben en ons lot bepalen.
Het begint bij verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven.
Ik heb het al in een eerder blog geschreven:
Je kunt pas een volledig mens worden, als je volledig de verantwoordelijkheid neemt voor je eigen leven.
Dit betekent ook dat je bewust gaat leven.
Dat je aan zelfreflectie doet. “Wat is mijn aandeel in dit verhaal?”
Dat je alles wat om je heen gebeurt accepteert als zijnde deel van jouw leven.
Er geen weerstand aan geeft.
Er geen waardeoordeel aan geeft als zijnde ‘goed’ of ‘slecht’, maar het is zoals het is.
Dingen gebeuren, zoals ze moeten gebeuren, op het juiste moment.
Dit heeft te maken met karma.
Met je lotsbestemming.
Met keuzes, bewust of onbewust.
Met je pad.
Met ‘gedachten zijn krachten’.
Met eigen verantwoordelijkheid.
En als er teveel drama in je leven gebeurt:
Overdenk dit hele verhaal nog eens goed.
Betrek het op jezelf.
Leer er jouw les uit.
En kies er gewoon niet meer voor.
Bewust of onbewust!!
Als we een emotie niet willen voelen geven we er weerstand aan.
Deze weerstand zorgt ervoor dat je energie niet meer stroomt.
Alles blokkeert op dat moment.
Als je dat gedurende lange tijd laat gebeuren wordt je ziek, daar kun je op wachten.
Daar heb ik al eerder een blog over geschreven, maar daar wil ik het nu niet over hebben.
Het rare van weerstand is dat iedereen, hoe ongevoelig en oppervlakkig men ook lijkt, deze weerstand waarneemt en hierop reageert en ja……..
meestal met weerstand.
Weerstand wekt te allen tijden weerstand op.
De energie blokkeert en dat voelt voor niemand fijn.
Je ontmoet dus door je weerstand ook nog eens allerlei weerstand, waardoor het lijkt of heel de wereld tegen jou is.
Maar ze zijn niet tegen jou, ze zijn tegen je weerstand.
En…………………………………..
“Alles waar je je tegen verzet, blijft.
En alles wat je accepteert, laat je los en verdwijnt”.
Heel onlogisch natuurlijk allemaal dat we datgene waar we ons het meest tegen verzetten juist bij ons blijft. Het wordt een soort schaduw die je achtervolgt en steeds maar ‘plaagt’, net zo lang tot je hem wilt zien en erkent.
Het enige wat een emotie wil is gezien en erkend worden.
Net een klein kind die een aai over z’n bolletje wil.
En wat doet dat kind als die die aai over z’n bolletje niet krijgt?
Dan wordt hij vervelend!
Want negatieve aandacht is ook aandacht.
Zo is het dus ook met onze emoties als we die niet willen erkennen.
Ze worden vervelend.
Het klinkt allemaal heel logisch zo heerlijk ver je bed, maar wat nu als het om jouw weerstanden en emoties gaat? Hoe reageer jij dan?
Met weerstand?
Waarom geven we eigenlijk weerstand?
Omdat we de emotie die eronder ligt niet willen voelen en aan willen gaan.
Deze is te pijnlijk.
Deze pijnlijke emotie hebben we ingeruild voor een overtuiging, waarvan we denken dat deze ons zal beschermen tegen de pijn.
Deze overtuigingen zijn bijna altijd beperkende overtuigingen, nooit eens van die heerlijk opbouwende, positieve ervaring aantrekkende of zelfverzekerde overtuigingen.
Neeheehee…………
Ze beperken ons in ons doen en laten.
Ze beperken ons het leven te leven wat we eigenlijk graag zouden willen leven.
Ze laten ons klein blijven.
Ze zorgen ervoor dat we onszelf niet durven te laten zien, zoals we werkelijk zijn, zodat we nooit echt verbinding aan hoeven gaan met anderen.
Ze beperken ons om werkelijk gelukkig te zijn.
Ik zal eens wat voorbeelden geven van deze overtuigingen, die ons in de weg zitten:
Als je je emoties laat zien, dan ben je zwak.
Als je zwak bent maken mensen je af.
Ik ben niet goed genoeg.
Als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje.
Als je je kop boven het maaiveld uitsteekt, wordt deze eraf gehakt.
Ik ben te dik.
Ik ben lelijk.
Ik ben arm.
Ik ben een looser.
Ik kan niemand echt vertrouwen.
Als ik mezelf kwetsbaar opstel, dan wordt ik juist gekwetst.
Ik moet mezelf beschermen tegen de boze buitenwereld.
Je kunt beter maar de eerste klap uitdelen, voordat je zelf geslagen wordt.
Als ik de controle verlies, ben ik verloren en ga ik ten onder.
Ik krijg niets voor niets.
Het leven is moeilijk.
De buitenwereld is hard.
Ik moet hard werken voor mijn centen.
Iedere medaille heeft een keerzijde.
Herken je er al een paar bij jezelf?
We denken dat we met deze overtuigingen onszelf kunnen beschermen tegen eventuele pijn en emotie, maar juist het omgekeerde is waar.
Doordat de overtuiging steeds voeding nodig heeft in om ‘in leven te blijven’ trek je steeds negatieve ervaringen aan die deze overtuiging bevestigen.
Zodat we daarna tegen onszelf kunnen blijven zeggen:
“Zie je wel dat……………………”
en dan komt het bovenstaande rijtje weer voorbij met overtuigingen.
Je kunt ze allemaal invullen.
En door er weerstand aan te geven lijden we nog meer.
Onze beperkende overtuigingen.
Bijna iedereen heeft er één of meerdere.
Meestal lang geleden in het leven geroepen vanuit een hevige emotie waar we op dat moment geen raad mee wisten, omdat we te klein waren of geen tijd en ruimte hadden om er iets mee te doen door welke omstandigheden dan ook.
We hebben deze als het ware ‘geparkeerd’ en er een overtuiging voor in de plaats gezet die we keer op keer blijven voeden en herbeleven als een soort zelfkwelling.
Herken het.
Erken het.
Krijg inzicht in het waarom en hoe.
Accepteer het.
En laat los.
Het zal je bevrijden van de ketens (overtuigingen) die jou beperken…….