Hoezo terug bij af?

Vaak zeggen mensen die recentelijk iets heel vervelends hebben meegemaakt: 

“Nu ben ik weer helemaal terug bij af”.

Maar is dat eigenlijk wel zo?
En waarom ervaar je dat dan echt zo?

Omdat iedere emotie refereert aan een reeds eerder opgedane ervaring.

Het vervelende hiervan is dat de lading van de ‘emotie van toen’ er dan altijd bij komt.
Het voelt dus ineens heel erg zwaar.

Hoe zit dat nou precies?
Hmmmm, hoe kan ik dat nou eens het beste uitleggen……

Stel, je maakt een groot plakboek van je leven.
Je kunt dit, als je tijd en zin hebt, ook echt doen.
Je neemt:

plakboek 3

stapel tijdschriften

 

imagespapierlijm

 

 

 

 

Van ieder jaar van jouw leven maak je nu een bladzijde.

Je gaat dus dingen uitknippen en opplakken die iets te maken hebben met het gevoel wat je had in dat levensjaar.
Je maakt een gevoelsimpressie van dat levensjaar.

Dat is nou wat ze noemen ‘creatieve therapie’!
Het verleden wordt zo heerlijk overzichtelijk en geordend.
En dat geeft rust.

Nu gebeurt er iets in het leven van nu.
Iets heel vervelends.

Schrijf de emotie die je erbij voelt nu eens op een post-itpost-it.
Dus niet de gebeurtenis zelf, maar de emotie die je erbij voelt.

En plak deze post-it ergens in jouw grote levensboek waar jij denkt dat het hoort.

Een emotie refereert dus altijd aan een reeds eerder opgedane ervaring.

En dat is waarom hij vaak zo enorm ‘groot en beladen’ voelt.

Als jij de lading die bij de emotie hoor dus kunt ‘plakken’ aan het verleden, dan gaat er
al een heel groot deel weg. Hij voelt dan ineens een stuk lichter. Het is dan nog wel vervelend, maar de lading vanuit het verleden zit er niet meer aan vastgeplakt.
Probeer het maar eens en kijk wat er gebeurt.

En als je nu totaal geen zin of tijd hebt om zo’n plakboek te maken, dan doe je het gewoon in je gedachten. Dat werkt ook, alleen de materialisatie van iets werkt altijd nog vele malen sterker.

Heb je er zin in gekregen?
Allemaal lekker knippen en plakken.
Lekker klusje voor de lange winteravonden.

En als er dan iets gebeurt in het nu plak je de emotie daar waar die hoort.

Nu snap je misschien ook waarom het voelt alsof  je weer ‘helemaal terug bij af’ bent.

Maar dat lijkt dus alleen maar zo.

 

6 Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *