Onze welvaart, onze ondergang?

De gezondheid van Nederlanders gaat enorm achteruit.
De gemiddelde leeftijd is wel gestegen, maar we worden wel eerder chronisch ziek.
We worden dus wel ouder, maar we worden niet gezond oud.
Bijna de helft van de Nederlandse bevolking lijdt aan een chronische ziekte.
De aantallen nemen toe naarmate de leeftijd stijgt.
Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft de helft van de mensen van boven de 65 twee of meer chronische ziekten.
Per jaar worden ook nog eens zo’n 6 miljoen recepten uitgeschreven voor antidepressiva, dit zijn de ‘minder zichtbare ziekten’.
Er zijn inmiddels 800.000 mensen die aan Diabetes lijden in Nederland en het aantal groeit epidemisch.
In 80 % van de gevallen is Obesitas (ernstig overgewicht) de oorzaak hiervan.
De prognose is dat binnen nu en 10 jaar 85 % van de Westerse mens Obees is.
Diabetes type 2 stond vroeger bekend als ‘ouderdomssuiker’, tegenwoordig hebben ook steeds meer kinderen het.
De toename aan Diabetespatiënten is dus niet zozeer een gevolg van de vergrijzing, maar meer van onze ongezonde leefstijl.
Uit onderzoek blijkt dat Diabetes type 2 in 60 tot 95 % van de gevallen te voorkomen is.
Waarom dan nog doorgaan met deze ‘vernietigende’ leefstijl.
De diabetesepidemie is dus een gevolg van onze welvaart, deze welvaart leidt tot onze eigen ondergang.
Ziekten zijn bij de mens primair omgevingsbepaald en veel minder genbepaald.
Dus als iets genbepaald is kun je nog door een gezonde leefstijl voorkomen dat je de ziekte krijgt, je hebt er als het ware meer aanleg
voor om het te krijgen dan een ander, maar het wil niet zeggen dat je het per definitie zult krijgen.
Hoe zoet ons leven zuur maakt.
De geraffineerde suikers zijn enorme boosdoeners in ons eetpatroon.
Natuurlijke suikers, zoals oersuiker, honing, moutsiroop en stevia worden door ons lichaam herkend als suikers en dus gewoon opgenomen in het lichaam. Geraffineerde suikers zijn een onnatuurlijk product en ons lichaam herkent het niet eens als zijnde ‘voedsel’, er treedt dus geen verzadigingsgevoel op, je blijft honger houden en wil dus steeds meer eten.
Vroeger bestond suiker niet eens, de Grieken hadden er niet eens een woord voor.
Tijdens de kruistochten ontdekte de westerse wereld het suikerriet pas.
En nu gebruiken we suikerbieten.
Tijdens het raffineren worden de suikerbieten volledig ontdaan van alle ‘levende’ bestanddelen en er blijft dus een ‘dood’ product achter wat wij als voedsel consumeren en wel gemiddeld 40 kilo per persoon per jaar en in de Verenigde Staten zelfs 50 kilo gemiddeld per persoon per jaar.
Suiker onttrekt aan ons lichaam noodzakelijke bouwstoffen, zoals kalk en vitamine B.
Vitamine B is o.a. nodig voor de opname van alle koolhydraten.
Hierdoor krijgen we dus een constant onverzadigingsgevoel, waardoor we steeds meer behoefte hebben aan voedsel en dus dik worden.
Dus even in het kort:
Hoe meer suiker je eet,
hoe meer behoefte je hebt aan eten, en dus…..
hoe dikker je wordt en blijft!
Wat je allemaal kunt merken van een tekort aan vitamine B is:
           somberheid en zelfs depressie (6 miljoen recepten per jaar aan antidepressiva,
alleen al in Nederland)
           vermoeidheid
           concentratieproblemen
           geheugenverlies
           oogproblemen
Suiker wordt ook vaak toegevoegd aan hartig bedoelde voedingsstoffen, zoals soep, ketchup, sandwichspread en mosterd.
Suiker verstoort onze stofwisseling op fundamentele wijze en het veroorzaakt diverse spijsverteringsklachten.
Teveel aan suiker wordt omgezet in vet en zo is suiker dus ook weer een oorzaak van cholesterolproblemen in het bloed.
De schade die suiker berokkent aan ons lichaam is even groot tegenwoordig als alcohol en tabak samen!