Veel vriendschappen zijn gebaseerd op gemeenschappelijk drama.

Dit is ook de reden dat als jij besluit uit een bepaald drama te stappen en er niet meer voor te kiezen, dat je bepaalde vrienden verliest.
Het betekent ook dat als jij ervoor kiest om helemaal niet meer in drama’s te verzanden, maar het leven gewoon neemt en accepteert, zoals het komt met z’n ups en downs,
zonder daar al teveel ruchtbaarheid aan te geven in je omgeving, dus door het gewoon zelf op te lossen, dat je niet zo heel veel vrienden overhoudt.
Vaak wordt je dan gezien als hautain, aanmatigend, arrogant, laatdunkend, omdat je niet je ‘ellende’ met iedereen deelt. Mensen denken dan dat je de schijn ophoudt en dat je je verheven voelt boven de rest. Jij gaat niet mee in dit ‘gemeenschappelijke’ drama van het leven, wat ons vaak verbindt.
Mensen zijn over het algemeen best wel gehecht aan drama.
Het verbindt dus gelijkgestemden met elkaar of mensen die jou willen ‘helpen’. Ellende aanhoren van anderen relativeert ook enigszins je eigen ‘ellende’, die valt dan ineens reuze mee, waardoor jij je ook weer beter voelt en er beter tegen kan.
Zolang jij je kunt bezighouden met het drama van anderen, dan hoef je niet naar je eigen ‘ellende’ te kijken, het leidt ook zo lekker af.
We zijn niet voor niks zo dol op Realitysoaps van tegenwoordig.
Drama kan ook heel verslavend zijn.
Redenen hiervoor zijn o.a.:
– Die gezamenlijke ‘vriendschappelijke’ verbinding die er uit voortkomt (lotgenoten trekken elkaar aan). Je hoort erbij!
– Er gebeurt nog eens iets en dus wordt het leven niet zo snel saai.
– We hebben bevestiging nodig om onze, meestal negatieve en beperkende overtuigingen in leven te houden.
– We krijgen aandacht.
– We hebben iets om over te praten.
– We hebben een excuus om onze destructieve verslavingen in stand te houden, zoals roken, drinken, drugs gebruiken of andere verslavingen, want het ‘dempt’ zo lekker.
Redenen genoeg dus om in de drama’s van het leven te verzanden. En als er geen drama’s zijn op dit moment er snel weer wat te creëren.
Het klinkt belachelijk en heel tegenstrijdig allemaal, want wie kiest er nou bij zijn volle verstand voor drama, dat doet toch niemand? En toch doen we het ‘onbewust’ regelmatig allemaal.
Denk er gewoon eens rustig over na.
Met hoeveel vrienden deel jij een gezamenlijk drama?
Welk voordeel haal jij uit je drama?
En als jij niet voor drama kiest, hoeveel vrienden heb jij eigenlijk?
We kiezen hier ook niet voor vanuit ons volle bewustzijn, maar meestal gaat dit heel onbewust om bovenstaande redenen. We zoeken het ‘onbewust’ op of ‘het overkomt ons gewoon’.
Dat is ook een hele goede om je achter te verschuilen, “het overkwam mij gewoon”.
Maar goed, deze vlieger gaat dus niet op als je bedenkt dat niets voor niets gebeurt.
Dat we zelf ons karma gekozen hebben en ons lot bepalen.
Het begint bij verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven.
Ik heb het al in een eerder blog geschreven:
Je kunt pas een volledig mens worden, als je volledig de verantwoordelijkheid neemt voor je eigen leven.
Dit betekent ook dat je bewust gaat leven.
Dat je aan zelfreflectie doet. “Wat is mijn aandeel in dit verhaal?”
Dat je alles wat om je heen gebeurt accepteert als zijnde deel van jouw leven.
Er geen weerstand aan geeft.
Er geen waardeoordeel aan geeft als zijnde ‘goed’ of ‘slecht’, maar het is zoals het is.
Dingen gebeuren, zoals ze moeten gebeuren, op het juiste moment.
Dit heeft te maken met karma.
Met je lotsbestemming.
Met keuzes, bewust of onbewust.
Met je pad.
Met ‘gedachten zijn krachten’.
Met eigen verantwoordelijkheid.
En als er teveel drama in je leven gebeurt:
Overdenk dit hele verhaal nog eens goed.
Betrek het op jezelf.
Leer er jouw les uit.
En kies er gewoon niet meer voor.
Bewust of onbewust!!

2 Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *