Als je dingen doet die goed voor je zijn, dus die voorbestemd zijn op jouw pad, dan
stroomt de energie.
Dingen lopen lekker en gaan je gemakkelijk af.
Alsof je lekker mee zwemt met de stroom van de rivier.
Soms zie je wel eens het pad wat een ander bewandelt en denk je dat die beter is voor jou of vanuit een emotie kies je een pad wat niet de jouwe is en dan verander je van koers.
Ineens gaan dingen moeizaam en niet meer vanzelf.
Dingen lopen niet lekker meer.
Financieel.
Autopech.
Scheur in je kleding.
Andere pech.
Alsof je tegen de stroom in moet zwemmen.
Herken je dat?
Dat je denkt: “Volgens mij is het de bedoeling dat ik daar niet kom of dit niet doe, want ik krijg nu zoveel ‘tekenen’ om rechtsomkeert te maken”.
In plaats van direct het roer om te gooien en het vervolgens gewoon weer lekker los te laten, gaan we stug door met datgene waarvoor we gekozen hadden om er vervolgens veel later achter te komen dat het onze weg niet was.
Pas dan weten we ineens zeker dat al die ‘aanwijzingen’ ons dus gewoon de weg wezen.
Waarom luisteren we er dan niet gelijk naar?
Omdat we twijfelen of het wel daadwerkelijk zo is.
En twijfel is altijd iets van ‘mind’.
Als je vanuit je gevoel leeft kun je niet twijfelen, dan zijn de dingen gewoon zo en beslist niet anders.
Dan weet je het gewoon.
Als je twijfelt weet dan dat je in ‘mind’ zit en dus vanuit emoties reageert.
Er zijn duizenden redenen te bedenken waarom iets zou moeten gaan, zoals wij willen dat het gaat.
Vaak ligt hier een beperkende overtuiging aan ten grondslag.
Een overtuiging gebaseerd op ervaringen uit het verleden.
Jouw pad ligt allang vast en alleen jouw ziel weet jouw pad.
Hij wijst je altijd de weg.
Door jouw gevoel wijst hij je de weg.
Hij geeft je kleine aanwijzingen.
Dat noemen ze ‘synchronisaties’.
Dat zijn eigenlijk ‘toevalligheden’ die geen toeval kunnen zijn, zo toevallig is het!
Deze zijn heel erg belangrijk om te herkennen.
En misschien ook wel de meest gemakkelijke aanwijzingen om te herkennen.
Dat gevoel is best lastig om te onderscheiden van een emotie, dus dan ga je weer twijfelen.
Voelde ik het nu echt?
Of voelde ik toch iets anders?
En dan heb je alweer een probleem, want dan weet je het niet meer.
Het kan best zijn dat je het voelde, maar onmiddellijk ging ‘mind’ zich ermee bemoeien door te gaan twijfelen aan dat gevoel en dat is dan weer een emotie van onzekerheid.
Vertrouw op je gevoel.
Vertrouw op de synchronisaties in je leven.
Ze wijzen je de weg.
JOUW weg.
En die kun JIJ alleen weten.
Die kan niemand anders voor jou bepalen.
Het is niet voor niets:
JOUW WEG
