Ten minste 95 % van waar we ooit bang voor Lees meer →
GopalaNatuurgeneeskunde en Energetische Geneeskunde |
Ik heb natuurlijk mijn mond altijd vol over het accepteren van je lot, dus vooral geen weerstand geven aan dingen, en dan komt alles goed en verdwijnen je problemen als sneeuw voor de zon, lees mijn vorige blogberichten maar eens terug.
En nu zit ik hier achter mijn laptop mijn eigen lot weer eens te accepteren, maar dat valt toch niet zo mee.
Al een half jaar zo’n beetje heb ik lekkage in de woonkamer. Word van het kastje naar de muur gestuurd, laat ik jullie alle details besparen, want dan wordt het zo’n lang blogbericht. Mijn dakgoten zijn inmiddels ook geleegd, één voor één uiteraard (stel je voor dat het in één keer opgelost zou zijn!), met wat maanden ertussen en wat gaatjes gedicht hier en daar op het dak en nu is er een hele aardige meneer, na wat gezeur en nog wat meer gezeur van mijn kant (want het gevoel dat je zeurt geven ze je zeker!) dan eindelijk mijn badkamer eruit aan het slopen.
Ik had vanaf het begin al gezegd dat daar het probleem vandaan kwam, lijkt me logisch als na het douchen de lekkage erger wordt, maar ………
Daar luisteren meneer de opzichter en meneer de aannemer natuurlijk niet naar,
naar zo’n ‘mevrouwtje!’
Zo gaat het dus ook in de gezondheidszorg.
Ik noem mijn cliënten met fysieke klachten dan ook vaak gekscherend ‘gediplomeerd patiënt’.
Zij weten vaak precies waar de schoen wringt en wat er nu precies aan de hand is met hun lijf, alleen de doktoren weten het beter en sturen die mensen ook vaak van het kastje naar de muur. Medicijntje hier, onderzoekje daar, fysiootje erbij, operatietje zou ook wel eens kunnen helpen, enz. Uiteindelijk zijn ze nog geen stap verder, maar hebben ze wel inmiddels een tas vol medicatie en missen hier en daar wat onderdelen aan hun lijf.
En dan komen ze uiteindelijk, na jaren, met allerlei kwalen erbij van de bijwerkingen van de medicatie bij mij terecht en of ik dan even iets voor ze kan doen?
En dan het liefst in 3 behandelingen, want ja, de vergoedingen hè……
Ik dwaal ernstig af, want het ging natuurlijk over het lesje in accepteren, maar goed dat vind ik ook nog steeds wel een ‘pittige’, dus nu we toch bezig zijn kan die gelijk ook even ‘of my chest’ zeggen de Engelsen zo leuk.
Dit zijn praktische voorbeelden van de lesjes in acceptatie waar iedereen bij tijd en wijlen voor komt te staan, waarschijnlijk kun je er zelf zo ook direct een paar benoemen waar je op dit moment ‘last van hebt’.
Maar wat nu, als het om veel ernstigere dingen gaat als dood en verlies.
Je bent ontslagen en doordat je de huur niet meer kon betalen word je met kind en al op straat gezet.
Je bent je man of vrouw na 50 jaar huwelijk plotseling verloren.
Je kind ziet het niet meer zitten en maakt er op 17-jarige leeftijd een eind aan.
Jij of één van je dierbaren heeft de diagnose ‘kanker’ gekregen.
Hoe doe je dat dan?
Ga daar maar eens aanstaan.
Het is voor niemand te hopen dat deze dingen gebeuren, maar ze horen wel bij het leven.
En dan mag je geen weerstand geven?
En dan moet je gewoon het verdriet en de boosheid net zolang toelaten totdat dit plaats maakt voor een vorm van acceptatie?
Maar kun je het eigenlijk ooit volledig accepteren dat jouw kind op jonge leeftijd moest sterven of andere ernstige dingen?!
Het klinkt allemaal zo leuk en ook spiritueel:
Geen weerstand geven…..
Gewoon accepteren wat er op je pad komt……
Vanuit de acceptatie volgt de appreciatie en van daaruit kun je het loslaten.
Alsof je dit soort dingen, als het verlies van je kind, ooit zou kunnen appreciëren!
Het is wel veel gevraagd, vinden jullie ook niet?
Maar goed, we proberen het, want het blijft een ‘waarheid als een koe’ dat je beter kunt accepteren dan weerstand kunt geven, maar het valt soms gewoon niet mee.
Laat ik maar beginnen bij mijn badkamer, dat is voor nu even een lesje in acceptatie genoeg zo en als ik het dan eindelijk morgen voor elkaar heb, dan is mijn badkamer ook klaar!
Lieve mensen, hoe zit dat met jullie?
Fijne feestdagen gehad?
Het nieuwe jaar begonnen met frisse moed en goede voornemens?
Hoe staat het er inmiddels mee op 11 januari?
Nog steeds de goede voornemens volgehouden en nog steeds in de positieve energie van ‘een nieuwe start’?
Of doen jij daar niet aan mee?
Houden jij alles graag bij het oude?
Of ben je gewoon tevreden met jezelf en met het leven wat je leeft?
Als dat het geval is moet je het zeker zo houden!
Maar als dit niet het geval was, dan mag er wel eens een frisse wind waaien door al je overtuigingen en vastgeroeste patronen.
Ik vind 1 januari ieder jaar weer heerlijk verfrissend.
Ik bruis dan van de goede voornemen, frisse energie etc.
Niet dat ik ontevreden ben met mezelf en mijn leven.
Ik vind gewoon, het kan altijd beter of in ieder geval weer eens anders.
En ik vind die nieuwe energie zo heerlijk verfrissend.
Zo puur, zo vol verwachting, zo vitaliserend en inspirerend!
Herken je dat gevoel?
Lekker weer je schouders eronder zetten en gewoon gaan ervoor.
De zielekracht in jezelf naar boven halen.
In je kracht gaan staan, grote jongen die jou omver krijgt!
In je eigen energie, ongeacht wat anderen ervan vinden.
Niet meer je hoofd laten hangen naar wat anderen van je vinden en/of verwachten, maar
gewoon lekker jouw ideeën tot uitvoer brengen op jouw eigen manier.
Dat kost je geen energie, dat geeft je energie!
Positieve energie.
Het stroomt als je op de goede weg bent.
En het stagneert als je het laat weglopen als ‘los zand door je vingers’.
Dus als je wel de ideeën hebt, maar er niets mee doet.
Dan word je moe.
Het stagneert ook als je niet de juiste weg bent ingeslagen.
Dat is een teken aan de wand……
Dan moet je je even afvragen of dit wel jouw weg is.
Vanuit welke intentie je deze beslissingen hebt genomen.
Vanuit angst of vanuit liefde?
Vanuit motivatie of vanuit frustratie?
Vanuit je hoofd of vanuit je gevoel?
Dus als jij op 11 januari nog steeds bruist van energie en nieuwe ideeën en alles je voor de wind gaat, dan ben je zeker op de goede weg en dus goed bezig.
En als jij op 11 januari een beetje vast bent gelopen moet je miscchien even je plannen herzien en jezelf bovengenoemde vragen stellen.
Ik wens iedereen een fantastisch en inspirerend 2013!
Wie heeft er last van kerststress?
Volgens mij best veel mensen, want de sfeer is vaak erg grimmig bij het kerstinkopen doen.
Al die jaren heeft het mij verbaasd wat het met iedereen doet.
En dan dacht ik altijd bij mezelf: “Dit is toch het feest van vrede en licht, wat gebeurt er nu toch met iedereen?”
Zitten we dan zo lekker schijnheilig aan onze kerstkalkoen in ons mooie jurkje of mooie pak met een vredige blik, terwijl we de dagen ervoor nog met onze boodschappenkar, kinderwagen of rollator mensen omver hebben gereden, de laatste kerststol uit iemand z’n handen hebben gegrist, lekker hebben lopen bekvechten bij de kassa, bijna gevochten bij het inparkeren en ruzie gehad met onze partner of met wie dan ook, die op het verkeerde moment voor onze voeten liep.
Wat is dat toch?
Waarom trekken we het op één of andere manier allemaal niet meer zo net voor kerst?
De emoties?
De drukte?
De druk van alles wat je nog MOET doen?
Misschien eens een goed idee om het dit jaar anders te doen.
Zonder stress.
Laat je eens niet gek maken en doe alles eens lekker op je gemakje wat je zo nodig van jezelf, of nog erger: van anderen, MOET doen.
We hebben eerst een heel weekend, dan nog een vrije maandag, want wie gaat er nu werken op die ene dag voor kerst?
De supermarkten zijn gewoon open op zowel eerste als tweede kerstdag, dus alles wat we vergeten zijn kunnen we nog even halen en zo verdelen we de drukte een beetje.
Die crisis heeft dus ook nog zo z’n voordelen soms…….
Dus wij gaan met z’n allen volledig Zen het weekend in en laten ‘m zo heerlijk meditatief over glijden in kerst, wat er ook gebeurt……..
……..laat je niet gek maken.
Adem rustig in, onder in je buik.
Houd de adem een paar tellen vast.
En adem dan weer rustig uit.
Voel je voeten op de grond als je loopt of staat.
Hou je aandacht in je lijf.
Voel je lijf.
Voel je billen op de stoel als je zit en je rug als deze leunt.
Wiebel af en toe even met je tenen en laat je aandacht los.
Door het telkens loslaten van de aandacht gaat de energie vrijelijk stromen in je lichaam.
En door deze simpele oefening ga je met je aandacht uit je hoofd.
Je aandacht kan slechts of in je lijf of in je hoofd zijn.
Zet iedere gedachte die voorbij komt op een wolkje.
Deze glijdt langzaam verder aan de blauwe lucht.
Het grappige van zo’n leeg hoofd is dat je nog veel helderder kunt nadenken, omdat de ‘ruis van de lijn’ is. Dus wees niet bang dat je daardoor alles vergeet wat je moet doen en nog in huis moet halen.
Nog één keer diep inademen.
Houd de adem even vast.
En adem langzaam uit.
Tel alvast even tot tien, voor het geval dat…..
Een grote glimlach op je gezicht en gaan!
Ik wens jullie een heerlijk ontspannen weekend en heerlijk relaxte feestdagen.
Geniet van alle feestelijkheden en van elkaars gezelschap.
Dit is ook de reden dat als jij besluit uit een bepaald drama te stappen en er niet meer voor te kiezen, dat je bepaalde vrienden verliest.
Het betekent ook dat als jij ervoor kiest om helemaal niet meer in drama’s te verzanden, maar het leven gewoon neemt en accepteert, zoals het komt met z’n ups en downs,
zonder daar al teveel ruchtbaarheid aan te geven in je omgeving, dus door het gewoon zelf op te lossen, dat je niet zo heel veel vrienden overhoudt.
Vaak wordt je dan gezien als hautain, aanmatigend, arrogant, laatdunkend, omdat je niet je ‘ellende’ met iedereen deelt. Mensen denken dan dat je de schijn ophoudt en dat je je verheven voelt boven de rest. Jij gaat niet mee in dit ‘gemeenschappelijke’ drama van het leven, wat ons vaak verbindt.
Mensen zijn over het algemeen best wel gehecht aan drama.
Het verbindt dus gelijkgestemden met elkaar of mensen die jou willen ‘helpen’. Ellende aanhoren van anderen relativeert ook enigszins je eigen ‘ellende’, die valt dan ineens reuze mee, waardoor jij je ook weer beter voelt en er beter tegen kan.
Zolang jij je kunt bezighouden met het drama van anderen, dan hoef je niet naar je eigen ‘ellende’ te kijken, het leidt ook zo lekker af.
We zijn niet voor niks zo dol op Realitysoaps van tegenwoordig.
Drama kan ook heel verslavend zijn.
Redenen hiervoor zijn o.a.:
– Die gezamenlijke ‘vriendschappelijke’ verbinding die er uit voortkomt (lotgenoten trekken elkaar aan). Je hoort erbij!
– Er gebeurt nog eens iets en dus wordt het leven niet zo snel saai.
– We hebben bevestiging nodig om onze, meestal negatieve en beperkende overtuigingen in leven te houden.
– We krijgen aandacht.
– We hebben iets om over te praten.
– We hebben een excuus om onze destructieve verslavingen in stand te houden, zoals roken, drinken, drugs gebruiken of andere verslavingen, want het ‘dempt’ zo lekker.
Redenen genoeg dus om in de drama’s van het leven te verzanden. En als er geen drama’s zijn op dit moment er snel weer wat te creëren.
Het klinkt belachelijk en heel tegenstrijdig allemaal, want wie kiest er nou bij zijn volle verstand voor drama, dat doet toch niemand? En toch doen we het ‘onbewust’ regelmatig allemaal.
Denk er gewoon eens rustig over na.
Met hoeveel vrienden deel jij een gezamenlijk drama?
Welk voordeel haal jij uit je drama?
En als jij niet voor drama kiest, hoeveel vrienden heb jij eigenlijk?
We kiezen hier ook niet voor vanuit ons volle bewustzijn, maar meestal gaat dit heel onbewust om bovenstaande redenen. We zoeken het ‘onbewust’ op of ‘het overkomt ons gewoon’.
Dat is ook een hele goede om je achter te verschuilen, “het overkwam mij gewoon”.
Maar goed, deze vlieger gaat dus niet op als je bedenkt dat niets voor niets gebeurt.
Dat we zelf ons karma gekozen hebben en ons lot bepalen.
Het begint bij verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven.
Ik heb het al in een eerder blog geschreven:
Je kunt pas een volledig mens worden, als je volledig de verantwoordelijkheid neemt voor je eigen leven.
Dit betekent ook dat je bewust gaat leven.
Dat je aan zelfreflectie doet. “Wat is mijn aandeel in dit verhaal?”
Dat je alles wat om je heen gebeurt accepteert als zijnde deel van jouw leven.
Er geen weerstand aan geeft.
Er geen waardeoordeel aan geeft als zijnde ‘goed’ of ‘slecht’, maar het is zoals het is.
Dingen gebeuren, zoals ze moeten gebeuren, op het juiste moment.
Dit heeft te maken met karma.
Met je lotsbestemming.
Met keuzes, bewust of onbewust.
Met je pad.
Met ‘gedachten zijn krachten’.
Met eigen verantwoordelijkheid.
En als er teveel drama in je leven gebeurt:
Overdenk dit hele verhaal nog eens goed.
Betrek het op jezelf.
Leer er jouw les uit.
En kies er gewoon niet meer voor.
Bewust of onbewust!!
Als we een emotie niet willen voelen geven we er weerstand aan.
Deze weerstand zorgt ervoor dat je energie niet meer stroomt.
Alles blokkeert op dat moment.
Als je dat gedurende lange tijd laat gebeuren wordt je ziek, daar kun je op wachten.
Daar heb ik al eerder een blog over geschreven, maar daar wil ik het nu niet over hebben.
Het rare van weerstand is dat iedereen, hoe ongevoelig en oppervlakkig men ook lijkt, deze weerstand waarneemt en hierop reageert en ja……..
meestal met weerstand.
Weerstand wekt te allen tijden weerstand op.
De energie blokkeert en dat voelt voor niemand fijn.
Je ontmoet dus door je weerstand ook nog eens allerlei weerstand, waardoor het lijkt of heel de wereld tegen jou is.
Maar ze zijn niet tegen jou, ze zijn tegen je weerstand.
En…………………………………..
“Alles waar je je tegen verzet, blijft.
En alles wat je accepteert, laat je los en verdwijnt”.
Heel onlogisch natuurlijk allemaal dat we datgene waar we ons het meest tegen verzetten juist bij ons blijft. Het wordt een soort schaduw die je achtervolgt en steeds maar ‘plaagt’, net zo lang tot je hem wilt zien en erkent.
Het enige wat een emotie wil is gezien en erkend worden.
Net een klein kind die een aai over z’n bolletje wil.
En wat doet dat kind als die die aai over z’n bolletje niet krijgt?
Dan wordt hij vervelend!
Want negatieve aandacht is ook aandacht.
Zo is het dus ook met onze emoties als we die niet willen erkennen.
Ze worden vervelend.
Het klinkt allemaal heel logisch zo heerlijk ver je bed, maar wat nu als het om jouw weerstanden en emoties gaat? Hoe reageer jij dan?
Met weerstand?
Waarom geven we eigenlijk weerstand?
Omdat we de emotie die eronder ligt niet willen voelen en aan willen gaan.
Deze is te pijnlijk.
Deze pijnlijke emotie hebben we ingeruild voor een overtuiging, waarvan we denken dat deze ons zal beschermen tegen de pijn.
Deze overtuigingen zijn bijna altijd beperkende overtuigingen, nooit eens van die heerlijk opbouwende, positieve ervaring aantrekkende of zelfverzekerde overtuigingen.
Neeheehee…………
Ze beperken ons in ons doen en laten.
Ze beperken ons het leven te leven wat we eigenlijk graag zouden willen leven.
Ze laten ons klein blijven.
Ze zorgen ervoor dat we onszelf niet durven te laten zien, zoals we werkelijk zijn, zodat we nooit echt verbinding aan hoeven gaan met anderen.
Ze beperken ons om werkelijk gelukkig te zijn.
Ik zal eens wat voorbeelden geven van deze overtuigingen, die ons in de weg zitten:
Als je je emoties laat zien, dan ben je zwak.
Als je zwak bent maken mensen je af.
Ik ben niet goed genoeg.
Als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje.
Als je je kop boven het maaiveld uitsteekt, wordt deze eraf gehakt.
Ik ben te dik.
Ik ben lelijk.
Ik ben arm.
Ik ben een looser.
Ik kan niemand echt vertrouwen.
Als ik mezelf kwetsbaar opstel, dan wordt ik juist gekwetst.
Ik moet mezelf beschermen tegen de boze buitenwereld.
Je kunt beter maar de eerste klap uitdelen, voordat je zelf geslagen wordt.
Als ik de controle verlies, ben ik verloren en ga ik ten onder.
Ik krijg niets voor niets.
Het leven is moeilijk.
De buitenwereld is hard.
Ik moet hard werken voor mijn centen.
Iedere medaille heeft een keerzijde.
Herken je er al een paar bij jezelf?
We denken dat we met deze overtuigingen onszelf kunnen beschermen tegen eventuele pijn en emotie, maar juist het omgekeerde is waar.
Doordat de overtuiging steeds voeding nodig heeft in om ‘in leven te blijven’ trek je steeds negatieve ervaringen aan die deze overtuiging bevestigen.
Zodat we daarna tegen onszelf kunnen blijven zeggen:
“Zie je wel dat……………………”
en dan komt het bovenstaande rijtje weer voorbij met overtuigingen.
Je kunt ze allemaal invullen.
En door er weerstand aan te geven lijden we nog meer.
Onze beperkende overtuigingen.
Bijna iedereen heeft er één of meerdere.
Meestal lang geleden in het leven geroepen vanuit een hevige emotie waar we op dat moment geen raad mee wisten, omdat we te klein waren of geen tijd en ruimte hadden om er iets mee te doen door welke omstandigheden dan ook.
We hebben deze als het ware ‘geparkeerd’ en er een overtuiging voor in de plaats gezet die we keer op keer blijven voeden en herbeleven als een soort zelfkwelling.
Herken het.
Erken het.
Krijg inzicht in het waarom en hoe.
Accepteer het.
En laat los.
Het zal je bevrijden van de ketens (overtuigingen) die jou beperken…….