Ten minste 95 % van waar we ooit bang voor Lees meer →
GopalaNatuurgeneeskunde en Energetische Geneeskunde |
Energie moet stromen.
Dat is eigenlijk waar heel de natuurgeneeskunde op gebaseerd is.
Ik zal jullie het basisprincipe uitleggen van deze theorie:
Alles is energie.
En vanuit de energie ontstaat de materie.
Dat is het basisprincipe van de oosterse geneeskunst.
Dus jij bent energie en de uiterlijke manifestatie van deze energie is jouw fysieke lichaam.
Jouw fysieke lichaam wordt dus eigenlijk aangestuurd door een energetisch lichaam en die omvat nog iets meer dan alleen jouw fysieke lijf.
Je kunt de energie van de mens onderscheiden in verschillende niveaus.
Vergelijk het met een bedrijf.
Je hebt een directie, het management en de mensen op de werkvloer.
De directie van jouw energetisch systeem zijn jouw chakra’s.
Dit zijn de aanstuurders van jouw energie op het allerhoogste niveau.
In één van mijn eerdere blogs (gepubliceerd: 4-2-2011) heb ik een uitleg gegeven over de werking van de chakra’s.
Als je hier meer over zou willen weten kun je dit dus eens nalezen.
Het managementteam van jouw energetisch systeem zijn jouw energievelden, dus de yin-organen (nier, milt, lever, hart en long). Hier heb ik ook in mijn eerdere blogs een uitleg over gegeven die je nog eens na zou kunnen lezen om het verder te kunnen begrijpen. Gepubliceerd: yin-orgaan nier 26-11-2010, yin-orgaan lever 21-2-2011, yin-orgaan hart 28-4-2011, yin-orgaan milt 19-8-2011 en yin-orgaan longen 12-11-2011.
Daarnaast vallen de meridianen onder dit ‘managementteam’, dus je energiebanen die gebruikt worden in de acupunctuur en shiatsu. Als je deze energiebanen vergelijkt met een riviertje dat stroomt dan kun je je voorstellen hoe een blokkade in deze energiebanen werkt.
Als een dammetje dat in een riviertje wordt gelegd.
En wat gebeurt er als er een dammetje in een riviertje wordt gelegd?
Dan gaat, of het water erlangs sneller en krachtiger stromen of het water gaat stilstaan en ‘rotten’.
Vergelijk het water nu eens met de energie die door onze meridianen stroomt.
Als de energie te snel stroomt krijgen we allerlei, zoals ze dat zo mooi noemen in de Oosterse geneeskunde ‘yang-klachten’, bijv. ontstekingen, koorts, hoge bloeddruk etc.
Als de energie minder snel gaat stromen, dan krijgen we, zoals ze dat zo mooi noemen in de Oosterse geneeskunde ‘yin-klachten’ en dat zijn degeneratieve klachten, zeg maar aftakelingen van het lichaam, zoals artrose, longemfyseem, hernia etc.
Zoals een gezond mens in elkaar zou horen te zitten is dus dat alle energieën in en om het lichaam gelijkmatig stromen en dat ze ook gelijkmatig belast worden, zodat ze niet overbelast (yang) worden of zelfs uitgeput raken (yin).
Hoe ‘belasten’ we deze energieën en chakra’s eigenlijk?
Door gedachten en emoties.
Bij een gezond mens is het zo dat je de ene keer met de ene emotie bezig bent en de andere keer met de ander en de gedachten wisselen elkaar ook af.
Als je heel veel met je gedachten in een bepaald gebied denkt en de daarbij behorende emotie doorleeft, dan (over)belast je dat gebied en zou de energie op de lange termijn in dit gebied zelfs uitgeput kunnen raken.
Bij ieder chakra, energieveld en meridiaan horen bepaalde gedachten en emoties.
Ze overlappen elkaar zeker, omdat bijvoorbeeld de chakra’, zoals al eerder genoemd werd ‘hoger in de rangorde’ staan dan de energievelden (yin-organen) en de meridianen.
Ik zal eens een voorbeeld geven van hoe zo’n gedachte en emotie uiteindelijk fysieke klachten op zou kunnen leveren.
Stel:
Je voelt je onmachtig om met bepaalde dingen van het leven om te gaan.
De onmacht zorgt ervoor dat je snel boos en geïrriteerd raakt of misschien kun of durf je deze emotie niet eens toe te laten en krop je het op in jezelf.
Deze emotie heeft dus invloed op je zonnevlechtchakra en je leverenergie.
Er is dus heel veel activiteit in dit gebied en dat kost veel energie. We ‘lenen in het begin wat bij de buren’, dus bij de naastgelegen chakra’s en yin-organen, maar op een gegeven moment raakt het toch echt ‘op’.
Maar wat merk je daar nou fysiek van?
Onder het gebied van de zonnevlecht en de leverenergie valt bijvoorbeeld: spieren, banden en pezen, ogen, maag, galblaas, ontstekingen overal in je lichaam en nog meer.
Je zou dus een ontsteking hier of daar kunnen krijgen.
Misschien aan je oog of aan je maag, maar als het een combinatie met een andere emotie is (wat natuurlijk vaak het geval is, bijvoorbeeld de combinatie met de emotie angst), dan zouden we een blaasontsteking of een slijmbeursontsteking kunnen krijgen bijvoorbeeld.
Of galbulten is ook zo’n typische uiting van een yang-fase verstoring van je leverenergie.
Je bent verdrietig (longenergie) en voelt je onmachtig (leverenergie) om hiermee om te kunnen gaan. Je kunt je boosheid en geïrriteerdheid (vanuit die onmacht) niet uiten, want dat heb je zo geleerd, maar je lichaam kan het ook niet binnenhouden. Je lichaam gooit het eruit via de huid (longenergie/verdriet) in de vorm van galbulten (leverenergie/onmacht en boosheid).
Dit is nog steeds de yang-fase, dus er is teveel energie in dit gebied.
Je voelt je onmachtig over iets en bent snel boos of geïrriteerd.
Als dit lange tijd duurt raakt deze energie wat uitgeput en gaat langzamer stromen.
We krijgen dan wat degeneratieve klachten, zoals problemen met onze spieren, banden of pezen, we hebben snel spierpijn, zijn blessuregevoelig, onze ogen gaan achteruit, we krijgen chronische maagklachten of iets dergelijks.
Dit is één voorbeeld, maar eigenlijk zijn enorm veel fysieke klachten terug te brengen naar de oorsprong in een energetische verstoring en die begon met een gedachte en een emotie.
Dit noemen ze de ‘psychosomatische oorzaak’ van een klacht.
Iedereen heeft wel zijn of haar ‘zwakke plekken’ in zijn of haar energetisch systeem.
Waar zit het bij jou?
De één is een angstig iemand, de ander een piekeraar en een tobber, weer een ander moet snel huilen of kan juist helemaal niet huilen, weer iemand anders is altijd onrustig of bijvoorbeeld snel boos of geïrriteerd.
Dit zijn eigenlijk al voortekenen dat er iets niet helemaal lekker stroomt bij jou.
Laat de energie stromen.
En als je merkt dat er iets niet helemaal lekker stroomt, doe er dan iets aan.
Kaatsebal
Meestal als we gefrustreerd over iets raken, dan is het omdat we
vinden dat we zelf niet adequaat hebben gereageerd in een vervelende situatie.
Vaak hebben we zelfs helemaal niet gereageerd.
We klapten dicht en stonden met onze mond vol tanden.
En dan zijn we boos,
en gefrustreerd!
Op de ander?
Of eigenlijk op onszelf???!!!
Omdat we (weer) niet in staat waren om voor onszelf op te komen.
We lieten weer eens over onze grenzen heen denderen en keken ernaar zonder in te grijpen.
En daarom zijn we boos.
Op onszelf!
Als we namelijk wel voor onszelf op waren gekomen en ons ongenoegen hadden uitgesproken over de situatie, dan was er helemaal niets aan de hand geweest, want dan
hadden we de energie gewoon terug gegeven aan degene bij wie deze frustratie, met bijbehorende negatieve energie, in eerste instantie hoorde.
En ja, dan heb je wel een confrontatie gehad, maar deze is dit keer niet aan jou blijven hangen.
Je hebt je niet als ‘emotionele vuilnisbak’ laten gebruiken, waar iedereen z’n rotzooi in kan dumpen.
Stel:
Iemand is gefrustreerd en reageert dat op jou af.
Hij of zij gooit een balletje naar jou, namelijk zijn of haar frustratie.
Jij vangt het balletje op en houdt deze vast in je hand.
Jij doet niets en laat de gefrustreerde energie gewoon bij jou binnenkomen.
De negatieve energie van de frustratie is nu bij jou.
Wat wil je ermee?
Wat kun je ermee?
Anders dan, er heel gefrustreerd door raken.
Het was en is toch niet jouw frustratie?
Laat die ander het lekker bij zich houden en ermee doen wat nodig is om deze negatieve energie te neutraliseren of weg te laten lopen.
Maar nee, we dumpen liever onze rotzooi in de vuilnisbak van iemand anders, zodat wij
er zelf geen last meer van hebben, dat is de gemakkelijke manier.
En jij….?
Jij deed niets….
Jij liet het toe….
Jij hebt het balletje opgevangen en bij je gehouden.
En daarom ben je boos op jezelf.
Wees dus alert op dit soort ‘kadootjes’, ze liggen altijd op de loer.
Soms heb je het niet eens direct in de gaten, totdat het te laat is om in het moment te reageren.
Dit kun je altijd nog ‘corrigeren’ door later nog terug te komen op de situatie, maar meestal werkt dat niet zo sterk als reageren in het moment.
Er is toch al wat van die negatieve energie aan jou blijven kleven.
Sta in je kracht.
En als je merkt dat anderen hun frustraties bij jou proberen te deponeren, wees dan alert.
Als je helemaal in je kracht staat, kun je gewoon een stapje opzij doen en laat je
de negatieve energie gewoon langs je heen gaan door het balletje niet eens op te vangen.
Dat is de beste manier.
En als je ‘per ongeluk’ het balletje wel hebt opgevangen, omdat het je overviel, corrigeer dan jezelf.
Spreek je ongenoegen direct uit en als je met je mond vol tanden staat,
trek je dan even terug, bijvoorbeeld op het toilet, om even tot jezelf te komen.
Vraag jezelf af wat er nu eigenlijk precies gebeurde.
Voel wat het met jou doet.
En vraag jezelf daarna af of je het direct bij de ander kunt laten door het gewoon à la minute los te laten, of dat je het nog even terug wilt geven energetisch, omdat deze energie al behoorlijk is binnengekomen.
En als het laatste het geval is, kom er dan op terug en maak je ongenoegen kenbaar.
Spreek vanuit jezelf, zonder verwijten.
Dus niet: “Jij dit en jij dat…..”
Maar meer in de trend van: “Ik vind het erg onprettig dat…… en dan voel ik mij……..”
Dan hou je het bij jezelf en spreek je vanuit jezelf.
De ander kan jouw gevoel niet ontkennen, want het is jouw gevoel.
Dit komt veel krachtiger over.
Laat je daarna ook niet meer verleiden om nog inhoudelijk in te gaan op de situatie, maar
laat het gewoon bij het uitspreken van je ongenoegen.
De ander kan hier dan op een later tijdstip rustig over nadenken.
Als je je laat verleiden tot een discussie in het moment, dan merk je toch vaak dat die ander
zijn of haar frustratie opnieuw bij jou probeert te deponeren om toch nog zijn of haar gelijk te halen.
En dan ben je alsnog boos op jezelf….
En gefrustreerd…..
Probeer het eens.
Gewoon zeggen wat je dwars zit en het daarbij laten.
Het zal een enorme opluchting geven.
En je hoeft niet met alle frustraties van de hele wereld op je nek te lopen.
Waarschijnlijk heb je er al genoeg van jezelf!
Durf jij het leven te leven wat jij wilt?
Wat houdt jou tegen om het leven ten volle te leven?
Welke transparante overtuigingen heb jij die je ervan weerhouden volmaakt gelukkig te zijn?
Is het je behoefte aan zekerheid in de vorm van geld, een vaste baan, een huwelijk, een pensioenopbouw of een hypotheek?
Je ziet dat al deze zekerheden momenteel voor bijna iedereen ‘trillen op hun grondvesten’.
Omdat het allemaal schijnzekerheden zijn.
Geld is niets meer dan de materialisatie van pure energie.
Wat vind jij jezelf waard?
Welke waarde (in geld) schrijf jij jezelf toe?
Het is een ruilmiddel om er dingen mee te doen die jij wilt doen.
Verder geeft het je geen enkele zekerheid, want je kunt het zomaar ineens ook weer kwijt zijn.
Een vaste baan biedt tegenwoordig geen enkele zekerheid meer, want iedereen kan namelijk gewoon zijn baan verliezen door ontslag of faillissement.
Een hypotheek was vroeger een leuk spaarpotje voor mensen, maar de huizenprijzen kelderen behoorlijk, dus die investering was eigenlijk ook maar gewoon een luchtkasteel.
Het instituut huwelijk.
Vroeger had het zijn functie als een 2-mans BV-tje was het een soort ‘sociale voorziening’ voor jezelf, je partner en jullie oude dag. De man zorgde voor het inkomen en de vrouw zorgde voor de kinderen en later zorgden ze voor elkaar en hoopten ze dat de kinderen ook nog iets terug wilden doen.
Tegenwoordig zijn vrouwen veel zelfstandiger, ze hebben meestal gewoon een baan,
mannen helpen mee in het huishouden, de kinderopvang is goed geregeld, dus ja, dan hoef je niet persé bij elkaar te blijven als het allemaal niet zo lekker loopt in de relatie.
De helft van de huwelijken eindigt dan ook in een echtscheiding.
En die pensioenfondsen schijnen vaak niet eens meer uit te kunnen keren of maar een gedeelte. Heb je daarvoor heel je leven gespaard?!
Zo ook met allerlei verzekeringen die je hebt afgesloten, als je eens iets hebt, blijkt het net niet onder de vergoedingen te vallen, had je maar de kleine lettertjes moeten lezen….!
Eigenlijk geeft niets meer echt zekerheid tegenwoordig, het instituut huwelijk niet, de hypotheek geeft je behoorlijk wat kopzorgen, je baan moet je iedere maand maar afwachten of je mag blijven of niet en ga zo maar door, je kunt er zelf ook nog wel wat bedenken?
Het klimaat is zelfs niet meer zeker, stel dat de boel hier onderloopt en we moeten allemaal een paar honderd kilometertjes opschuiven, dan zijn we toch alles kwijt en moeten we ons hele leven weer opnieuw gaan opbouwen?
De enige zekerheid die je hebt in dit leven is de wetenschap dat je ooit dood gaat.
Verder is helemaal niets zeker.
Het zijn allemaal schijnzekerheden.
Waarom geniet je dan niet gewoon van wat iedere dag je brengt?
Doe de dingen waar je blij en gelukkig van wordt.
En natuurlijk zul je daar wat geld voor nodig hebben om dat te kunnen bekostigen, dus zul je moeten werken, maar dat geeft toch helemaal niet?
Ik zeg alleen dat je zoveel mogelijk dingen (ook werk) moet doen die je met plezier doet.
Pot je geld niet op voor ‘onzekere tijden’, dat is een negatieve gedachte, want dan ga je er al van uit dat die gaan komen.
Als de banken ‘ontploffen’ hebben we ook onze spaarcentjes niet meer.
Doe de dingen waar je altijd al van droomde.
En vertrouw er op dat alles gebeurt, zoals het moet gebeuren en op het juiste moment.
Veel mensen laten zich ook weerhouden om de dingen te doen die ze willen doen, doordat ze bang zijn wat een ander ervan vindt.
Daar hebben we het al eerder over gehad.
Wat een ander vindt zegt alleen iets over die ander.
En zoveel mensen als er zijn, zoveel verschillende meningen zullen er zijn.
Het gaat erom wat JIJ ervan vindt.
Hoe voel jij je erbij?
Voelt het goed voor jou?
Dogmatiek is inmiddels ook flink achterhaald.
Dat was al flink aan de gang, maar alleen nog maar versterkt door al die misstanden die aan het licht zijn gekomen binnen de Katholieke Kerk.
Eigenlijk is het niet meer van deze tijd.
Dogmatiek is in het leven geroepen vroeger door de kerk om het volk te kunnen regeren.
Boete en schuld, daar waren mensen zo bang voor dat ze zich wel 2 keer bedachten om dingen te doen die niet door de beugel konden (welke beugel eigenlijk en wie heeft die beugel bedacht?)
De kerk regeerde via dogmatiek.
Zij wisten wel hoe wij ons leven moesten inrichten.
En wij leefden er ook braaf naar.
En wat deden ze zelf?
En wat vind jij daar dan van?
Ook jij hebt een mening over anderen.
En dat is ook helemaal niet erg.
Zolang je anderen maar niet gaat veroordelen over de dingen die hij of zij doet.
Leven en laten leven, lieve mensen.
En zolang je er een ander geen schade mee berokkent………
Leef je leven ten volle!
Begin voor jezelf als ZZP-er of ZMP-er, wat jij wilt.
Zeg je baan op als je er doodongelukkig van wordt en zoek wat anders.
Neem geen kinderen als jij er niets voor voelt.
Neem er 10 als je daar wel wat voor voelt.
Koop een knalroze auto als je dat mooi vindt.
Dos je flamboyant uit als je dat leuk vindt.
Beperk je niet tot één levenspartner als je dat niet kunt of wilt,
maar alleen maar omdat men vindt dat het zo hoort.
‘Men’ zijn toch jij en ik onder andere?
Doe die cursus of die sport, die zo leuk is, maar véél te duur.
Dans in de regen op blote voeten……
zonder muts en sjaal!!
Realiseer je je dat je meestal spijt hebt van de dingen die je niet gedaan hebt
en veel minder van de dingen die je wel gedaan hebt.
en veel minder van de dingen die je wel gedaan hebt.
Het leven is een feest wat gevierd mag worden.
Vraag jezelf gewoon eens af waarom jij jezelf dan zoveel beperkingen oplegt?
Wees gelukkig!
Leef je leven vanuit je hart.
Vol passie.
Vol liefde.
Vol mededogen……
want ook de ander mag leven vanuit zijn of haar hart.
Je lichaam praat tegen je.
Besef je wel dat jouw lichaam héél veel kan?
Zo ook, zichzelf genezen.
Natuurlijk niet in alle gevallen, maar we vergeten vaak het zelfgenezend vermogen van ons lichaam als we voor ieder griepje, ontsteking, pijntje of andere redelijk onschuldige zaken naar de huisarts rennen of aan de zelfhulpmedicatie gaan.
Laat eerst het lichaam eens z’n werk doen.
Die dokter kan altijd nog.
Natuurlijk niet te lang wachten bij ernstige klachten, maar dat lijkt me vanzelfsprekend.
Laat de ernstige klachten maar gewoon lekker over aan professionals die er verstand van hebben.
En bij fysieke afwijkingen door geboorte of letsel gaat deze vlieger natuurlijk ook niet op.
Het gaat hier echt om de gewone huis-, tuin- en keukenklachten.
Ik zeg altijd tegen cliënten die met een klacht bij mij komen:
“Je lichaam praat tegen je, maar wat zegt hij nou?”
De vertaling ervan is vaak een beetje lastig, want dan moet je toch al redelijk wat verstand van de energetische geneeskunde hebben.
Eerst is er namelijk een energetische verstoring, die vaak ontstaat door een gefixeerde emotie of gedachte, en daarna pas manifesteert deze verstoring zich pas fysiek.
Dit is de basisfilosofie van de Oosterse geneeskunst:
Eerst is er de energie en van daaruit ontstaat de materie.
Je was dus al ziek, voordat de ziekte zich manifesteerde.
In het oosten zeggen ze dan ook:“Je hebt een ziekte, omdat je ziek bent.
Je bent niet ziek, omdat je een ziekte hebt.”
Je was dus al ziek, voordat de ziekte zich manifesteerde.
In het oosten zeggen ze dan ook:“Je hebt een ziekte, omdat je ziek bent.
Je bent niet ziek, omdat je een ziekte hebt.”
Ik wil niet heel diep ingaan op hoe het dan precies werkt met die energieën, want dan ben ik even bezig. Dan wordt het geen luchtig blogverhaaltje meer, maar een compleet studieboek en dat is niet de bedoeling.
Onze gezegdes bevatten heel veel aanwijzingen over wat er aan de hand is op emotioneel gebied, bijvoorbeeld:
– Wat heb je op je lever?
– Het ligt zwaar op de maag.
– Het gebeuren is zwaar te verteren.
– Jezelf iets op de hals halen.
– Kromlopen van de zorgen
– Je staande proberen te houden
– Kop op!
Even een opsomming van zomaar wat klachten:
Keelpijn
heeft te maken met het recht van spreken
Wat wil je zeggen, maar doe je niet?
Onderrugpijn
zorgen, tobben, vaak financieel
Bovenrugpijn
je niet gesteund voelen, het gevoel hebben er alleen voor te staan
Hoofdpijn
het ontkrachten van je zelf
In welk opzicht heb je jezelf naar beneden laten halen of jezelf afgekraakt?
Problemen in benen
moeite om je voort te bewegen in het leven
Longen
verdriet niet toe kunnen voelen en/of niet los kunnen laten
Obstipatie
emotionele zaken moeilijk los kunnen laten
Diarree
angst om een confrontatie aan te gaan
Oren
Wat vind je moeilijk om aan te horen?
Galstenen
versteende boosheid (boosheid niet kunnen uiten, waardoor het in je is gaan
verharden)
verharden)
Blaasontsteking
angst
Waar ben je bang voor?
Ogen
Wat wil je niet zien of wat zie je wat je zo boos maakt?
Ontstekingen
boosheid
Huidproblemen
verdriet niet goed kunnen uiten, het lichaam gooit het eruit via je poriën
Galbulten
boosheid niet goed kunnen uiten, lichaam gooit het eruit
Astma
wie of wat beneemt je je adem?
Adem is leven, als iemand zo dicht op je huid zit dat je geen kant op kunt, krijg je het
benauwd.
Verkoudheid
geestelijke verwarring
Nekklachten
waar loop jij mee op je nek?
Te groot verantwoordelijkheidsgevoel, denk maar aan de mythologische figuur Atlas die met de
hele wereldbol op zijn nek liep rond te zeulen.
hele wereldbol op zijn nek liep rond te zeulen.
Maagklachten
wat ligt er zo zwaar op je maag?
Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar dit zijn toch al veel veelvoorkomende klachten waar
je wat in zou kunnen herkennen. Als je in de toekomst zo’n klacht hebt, kun je het lijstje
erbij pakken en kun je jezelf dus datgene afvragen wat erbij staat. Zodra je inzicht krijgt in
waar het fout is gegaan, dan verdwijnt de klacht vaak als sneeuw voor de zon.
Dat zul je misschien echt zelf eerst moeten ervaren om het te kunnen geloven.
Wat voorbeelden:
Je hebt keelklachten.
Wat zou je eigenlijk willen uitspreken, maar hou je voor je?
Op het moment dat je datgene wat je wilde uitspreken toch doet, verdwijnen de keelklachten.
Je hebt nekklachten.
Wat zeul je mee op je nek wat niet jouw verantwoordelijkheid is of wat wel van jou is, maar
waarin je een te grote verantwoordelijkheid neemt? Zodra je de verantwoordelijkheid
teruggeeft aan degene waar het hoort of de verantwoordelijkheid tot een normale proportie
terugbrengt, verdwijnt je nekklacht.
Je hebt spit.
Waar maak je je zo zorgen om? Laat je zorgen los en je pijn verdwijnt.
Het gemakkelijkste meetbaar zijn geldzorgen. Als je geldzorgen voorbij zijn is je rugpijn weg.
Obstipatie.
Wat is er aan de hand op dit moment wat je maar niet los kunt laten?
Op het moment dat je het toch loslaat kun je lekker naar het toilet J.
Diarree.
Welke confrontatie ben je bang voor?
Zodra de confrontatie achter de rug is is je diarree verdwenen.
Zo kun je zelf het lijstje aanvullen met bovenstaande kennis.
Probeer het eens in de praktijk.
Het is heel erg leuk om te doen.
En het bespaart je een hoop onnodige medicatie.
Je lichaam praat tegen je.
En wat doe jij als je bijvoorbeeld pijnstillers of andere symptoombestrijders gaat slikken?
Je plakt een pleister op de mond van je lichaam en zegt:
“Stil! Ik wil niet horen wat je me te zeggen hebt.”
Dat is pas gek!
Geloof jij liever in sprookjes?
De waarheid kan heel erg hard zijn.
Zo hard zelfs, dat je het niet eens wilt of kunt geloven.
We geloven dan liever in een illusie.
Jarenlang lijden we verder, doordat we nog steeds niet beseffen dat het slechts een illusie is. Waar we voor kiezen om in geloven, terwijl de waarheid je regelmatig ‘keihard om je oren’ slaat om te kijken of je wakker kunt worden uit je zelfverkozen sprookje.
Stel:
nu toch de kerst eraan komt,
even een voor velen herkenbare case:
Je hebt een niet zo’n hele leuke familie (voorzichtig uitgedrukt).
Jij wilt natuurlijk heel graag geloven dat jij een leuke familie hebt, waarin iedereen leuk met elkaar omgaat, net als in die gezellige series op televisie en net als in die leuke families die jij kent van de verhalen van vrienden en vriendinnen (de waarheid of illusie?).
Je kunt en wilt maar niet geloven dat het bij jou net even anders is.
Je snapt niet waarom jouw liefde en loyaliteit naar hen zo ‘onbeantwoord’ blijft, terwijl jij toch zo je best doet om geaccepteerd en gezien te worden en ‘erbij’ te horen.
Je begrijpt echt niet wat jij nou verkeerd hebt gedaan, waardoor dingen zo gelopen zijn, zoals ze zijn gelopen (vaak moeizaam, vervelend, frustrerend en niet erg liefdevol).
Een beetje spiritueel en/of bewust iemand zoekt altijd alle antwoorden bij zichzelf, want: “als je de schuld op anderen steekt doe je aan ontkenningsgedrag en dan ben je een slachtoffer”.
Dat weet iedereen en dat wil natuurlijk niemand!!
Dus doen we aan ‘zelfreflectie’ en kijken braaf naar onszelf en wat ons aandeel is in dit hele verhaal met die familie.
En dan ga je in therapie,
en in therapie……
en op cursus…….
nog een workshopje hier……
traininkje daar……
coachingsessietje en familieopstellinkje hier,
regressietje en hypnosesessietje daar……
En zo verstrijken de jaren.
En de familie blijft wie ze zijn.
Jij kunt daar in ieder geval niets aan veranderen.
En zijzelf?
Nee, zij ook niet.
Alleen de manier waarop jij ernaar kijkt verandert wel degelijk.
Het duurt even, maar dan heb je ook wat!
Op het moment dat je niets meer van hen gaat verwachten worden dingen rustiger.
De waarheid begint te dagen……
Op het moment dat je niet meer hoopt dat het ooit beter wordt, dan gaat het veranderen.
De waarheid begint te dagen……
Op het moment dat tot je doordringt dat zij ECHT niet hetzelfde voor jou voelen als jij voor hen (waarschijnlijk door hun eigen trauma’s, waar ze het ‘druk’ mee hebben) begint er iets te dagen.
De waarheid?
Wat hun lijden is, heeft over het algemeen totaal niets met jou te maken.
Jij komt waarschijnlijk namelijk niet eens voor in dat hele verhaal.
De waarheid!
Maar door dat verhaal van hen is hun blik vertroebeld.
Ze kunnen niet zien wie jij bent.
Sommigen kunnen jou helemaal niet eens zien.
Ze zijn zo bezig met zichzelf, met hun eigen pijn en ellende dat het niet in ze op komt om zich ook maar af te vragen wat dingen die ze zeggen of doen voor uitwerking hebben op anderen.
Dat je daar bijvoorbeeld een ander mee zou kunnen kwetsen.
Zo ver denken ze niet eens.
Als je tot je door kunt laten dringen dat iemand gewoon niet van jou houdt, omdat hij of zij dat nooit geleerd heeft, niet eens weet hoe dat moet en jou waarschijnlijk niet eens kan zien, dan is dat best hard.
Mensen kunnen zoiets vaak niet eens hardop uitspreken, ze krijgen het niet over hun lippen.
Maar als je die emotie tot je door durft te laten dringen.
Als jij die pijn, die daarbij hoort (die eigenlijk al heel je leven latent aanwezig is en die ervoor zorgt dat jij in soortgelijke situaties automatisch in een spagaat schiet) kunt toelaten, dan verandert er ineens iets.
Als jij hardop durft te zeggen: “Hij of zij houdt niet van mij”, zonder gelijk in tranen uit te barsten, dan verandert er iets.
Probeer het maar eens.
Door te accepteren dat dingen zijn, zoals ze zijn, hoe hard ook, verandert er iets.
Wonderbaarlijk.
Door de acceptatie ga je loslaten.
Wonderbaarlijk.
Door de acceptatie ga je ook je weerstand loslaten, want daar had je eigenlijk toch weer
het allermeeste last van.
De weerstand tegen het hele verhaal.
Het niet kunnen en willen geloven dat dingen zijn, zoals ze zijn.
Het liever geloven in die illusie, die net iets milder was dan de waarheid, maar die jouw zicht op de waarheid vertroebelde.
En als je al deze emoties, die erbij horen, hebt toegelaten, dan komt de rust.
Het inzicht.
De acceptatie.
Het mededogen.
En de humor, zoals die van Loesje:
Fijne feestdagen in ieder geval, met of zonder familie…..
En voor degenen die wel een hele leuke familie hebben:
Heel veel plezier samen.
Geniet ervan.
Jullie hebben iets heel bijzonders!
En………….
Zo hou je nog wat plaats over voor de kalkoen.
(In de oven dan)
Z’n gangetje
Mensen antwoorden wel eens als je vraagt hoe het gaat: “Z’n gangetje”.
Ik heb dan altijd de neiging om door te vragen wat dat dan precies inhoudt, maar op de één of andere manier wordt mijn mond dan toch gesnoerd.
Wat betekent nou toch eigenlijk ‘z’n gangetje’?
1. Dat je geen zin hebt om erover te praten?
2. Dat alles gaat, zoals jij graag zou willen dat het gaat?
3. Dat er niet al teveel strubbelingen en problemen op je bord liggen?
4. Dat het leven, zoals het nu voor je is, hanteerbaar is?
5. Dat je gezond bent?
6. Dat je volmaakt gelukkig bent?
7. Misschien weet je zelf nog een goede reden om zo’n uitspraak te doen?
Eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee wat het betekent, dus als iemand mij dit antwoord geeft
weet ik eigenlijk nog niet hoe het nou werkelijk met iemand gaat.
Er zijn veel mogelijkheden en ik denk dat wat de één eronder verstaat zal heel anders zijn als wat de ander eronder verstaat.
Maar soms…………….
Eens in de zoveel tijd dan gaat het helemaal niet ‘z’n gangetje’.
Dan zitten we in een ‘leerproces’, zoals dat met een mooi therapeutisch woord heet.
Dan moeten we ‘aan de bak’ zeg maar.
En wordt het weer eens tijd om naar onszelf te kijken en naar onze plaats in het grote geheel.
En ja hoor, af en toe heb je mensen die het zelfs opzoeken en die gaan dan in therapie, een cursus of workshop doen op zoek naar zichzelf. Hartstikke goed natuurlijk, niks mis mee af en toe een beetje zelfreflectie doen, waardoor je over het algemeen wat meer inzicht krijgt in je eigen leven en waarom dingen gebeuren, zoals ze gebeuren.
Weer anderen doen dat helemaal niet uit zichzelf, totaal geen behoefte aan om het ‘op te zoeken’ zeg maar.
Maar zodra er vervelende dingen in hun leven gebeuren dan moeten ze ineens wel.
Dat geldt dus voor de meesten als het ineens niet meer ‘z’n gangetje’ gaat.
En ja, er zijn natuurlijk ook mensen die de schuld altijd bij anderen leggen, maar dat zijn ook mensen die nooit aan zelfreflectie doen, dus die tellen nu even niet mee in dit verhaaltje.
Die vervelende dingen, die soms op je pad komen om je verder te helpen in je persoonlijke ontwikkeling, zijn vaak héél erg vervelend, vooral als je er middenin zit.
Dan heb je echt zoiets van:
“Waarom, mijn God, waarom?
En waarom IK eigenlijk?”
Laten we één ding voorop zetten: God heeft hier vaak weinig mee van doen, dus laten we die even buiten beschouwing laten.
Het is eigenlijk de wet van karma, dus oorzaak en gevolg die het laat gebeuren.
Je laat het dus eigenlijk zelf gebeuren, want zoals ik al eerder schreef:
Wat je zaait zul je oogsten.
Zo luidt die wet van karma.
We klagen dan steen en been.
Eigenlijk beklagen we onszelf over het lot wat we voor onszelf geschapen hebben.
In het verleden heb jij dus ergens je zaadje geplant en dat zaadje komt nu tot wasdom.
Maar hoe je het ook wendt of keert en hoe vervelend het op dat moment ook is:
Je komt er altijd beter uit dan dat je erin ging.
Als het niet op het ene vlak is dan wel op het andere, maar het levert je altijd winst op.
Kijk maar eens terug naar vervelende dingen uit je leven…….
Hoe voelde het op dat moment?
En wat heeft het je gebracht toen je uiteindelijk de pijn kon loslaten?
Wat is er voor jou veranderd in positieve zin door die ervaring?
Te allen tijden zul je er sterker, beter, wijzer of wat dan ook uitgekomen zijn.
Het heeft je eigenlijk weer een stukje verder gebracht in je ontwikkeling, je bent er in ieder geval door gegroeid.
En begrijp me asjeblieft niet verkeerd hoor mensen, ik wil niet bagatelliserend doen naar allerlei ellende in de wereld, dat is absoluut niet mijn bedoeling!!
Maar waarom zo’n weerstand aan alles geven als het toch in ons karma ligt?
Denk eens als er problemen voorbij komen: “Ha, een leermoment!!”
Verheug je alvast op het moment achteraf dat je je realiseert waarom alles moest gebeuren, zoals het gebeurde.
Niets gebeurt voor niets, lieve mensen.
Alles heeft een doel.
En zo ook, de problemen die in jouw leven gebeuren.
En dan zeg ik er niet mee dat het niet erg voor je is, maar ik probeer je wel ook de positieve kant van al die ellende in te laten zien.
En als je je kunt verheugen op het moment dat je in kunt zien wat het je in positieve zin heeft opgeleverd, dan kun je het vervelende moment ook gemakkelijker accepteren.
Dan kun je ‘voorbij’ het probleem kijken, zodat je de identificatie los kunt laten ermee.
En daar zit ook nog eens de oplossing voor je probleem.
In de acceptatie.
Want zoals ik al eerder heb geschreven:
De meest zekere manier om iets voort te laten duren is door er weerstand aan te geven.
Als je weerstand geeft, dan blijft het probleem en wordt het alleen maar groter.
Het is voeding voor het probleem en je trekt door de weerstand ook nog eens allerlei andere problemen naar je toe, want gedachten zijn krachten.
Dat is waarom ‘ellende’ en tegenslag altijd in meervoud plaatsvindt.
Dus waarom zou je dat doen?
Laat die weerstand los.
Accepteer dat je een probleem hebt en dat het vreselijk voelt nu, dat mag!
Doorleef de emoties die erbij horen.
Zodat je levensenergie gewoon kan blijven stromen.
Het voelt gelijk anders.
En des te eerder is je probleem voorbij.
Plus je wordt er niet ziek door.
Problemen kun je niet voorkomen.
Die horen bij het leven.
Problemen zijn voor jou als mest voor een bloem.
De mest is de voeding voor de bloem.
De mooiste bloemen groeien namelijk in de mest.
Zo zit er namelijk ook ‘voeding’ in de problemen die we tegenkomen.
Maar de manier waarop jij met je problemen omgaat kun je wel veranderen.
Dat kun je leren.
Door te accepteren.
Dat is het enige juiste sleutelwoord.
Zie het probleem.
Ervaar het probleem.
Doorleef de emotie.
Accepteer het probleem en de bijbehorende emotie.
En laat los.
Dat gaat eigenlijk als vanzelf, dat is de meest vanzelfsprekende stap die volgt op de acceptatie.
En dan is ineens het probleem weg.
En dan pas kun je zien wat je ‘winst’ is en vaak zelfs pas nog ietsje later.
Maar je krijgt het altijd te zien.
Hoezo moet het altijd goed gaan met ons?
Daar leren we toch niets van.
Het leven is een golfbeweging met ups en downs.
En van ‘z’n gangetje’ leren we al helemaal niets, daar zit totaal geen schepping in.
Maar het is wel even lekker relaxed.
Zie het maar even als een rustpauze………………
De getuige
Hoeveel rollen vervul jij eigenlijk die jouw zelfbeeld bepalen?
De rol van moeder.
De rol van echtgenote.
De rol van werknemer.
De rol van collega.
De rol van vriendin.
We identificeren ons vaak zelfs met die rollen.
Als je vraagt aan iemand wie hij of zij is, dan komt er veelal een rol tevoorschijn.
Vraag het maar eens de komende dagen aan een aantal mensen die je kent.
“Ik ben architect”.
“Ik ben de vrouw van Pietje”.
“Ik ben moeder van 3 kinderen”.
Dat ben je helemaal niet!
Wie je werkelijk bent zit van binnen.
Dat is je ware kern.
Je ziel.
Wist je dat we maar 10 % van wie we werkelijk zijn aan anderen laten zien?
Dat is ons ‘imago’ en dat is dan nog eens gebaseerd op al die rollen die we aannemen.
Dus eigenlijk laten we onszelf (zo goed als) nooit echt zien.
Waarom zit je zo ‘gevangen’ in deze rollen?
‘Gevangen’ in de identificatie met deze rollen?
Kun jij eruit stappen?
De sleutel van bevrijding ligt binnen jezelf.
Als jij in contact bent met je ziel, voel je je vrij.
Je ziel is vrij.
Als een vlinder.
Als op vleugelen gedragen……..
Het klinkt zo sprookjesachtig mooi, maar als jij bij jezelf kunt komen, door
bijvoorbeeld meditatie, dan zul je merken dat ik niets teveel zeg, want dat het werkelijk zo is.
En vanuit die fladderende vlinder, die jouw ziel is, kun je je leven en je problemen vanuit een ander perspectief overzien.
Zonder de identificatie met het lichaam.
Als een soort getuige.
En daar vind je vaak de antwoorden voor dingen waar je al tijden mee worstelt.
Omdat je de identificatie met de bijbehorende emotie los hebt kunnen laten.
Je bent er als het ware buiten gaan staan en dat voelt heel anders als er middenin.
Je bent een ziel en hebt tijdelijk op aarde een grofstoffelijk lichaam.
De jas die je hebt aangetrokken om deze incarnatie in te vullen.
Als we dood gaan doen we slechts onze jas uit.
Onze ziel leeft altijd voort.
Is onsterfelijk.
Waar maken we ons dan eigenlijk zo druk om in die tussentijd?
Waarom identificeren we onszelf zelfs met deze jas?
Beetje gek!!!!
Bevrijdt jezelf.
Ga lekker mediteren.
En voel de kracht van jouw ziel.
En voel ook de vrijheid van jouw ziel.
Hoe vast je ook denkt te zitten in je identificatie met die rollen.
Hoeveel problemen je ook aan je hoofd hebt.
Als je contact kunt maken met je ziel kun je je volledig bevrijd voelen.
Bevrijd van alle ballast die het leven met zich meedraagt.
Een beetje vakantie van alle beslommeringen van alledag zeg maar.
Waarom doen we dit dan niet massaal?
Jij: “Ik heb geen tijd”.
Ik: “Tijd heb je niet, tijd maak je”.
Een kwestie van prioriteiten stellen.
We rennen liever door in deze gekte, dan dat we even tijd nemen om bij onszelf te komen.
Zelfs zover rennen we door, dat we onszelf een aantal keer per dag volledig voorbij rennen.
Totdat we erbij neervallen.
Letterlijk of figuurlijk.
Geestelijk of lichamelijk.
Storten we in.
En dan is het even klaar.
Dan beklagen we onszelf waarom dat ons nu toch is ‘overkomen’.
Doe het eens anders:
Neem op tijd eens ‘het heft in handen’.
Mediteer.
Kom bij jezelf.
Neem vakantie van jezelf.
Al is het maar een half uurtje per dag.
Heerlijk!!
En de wereld ziet er ineens heel anders uit……………………..
De beste stuurlui staan aan wal
Heb je dat ook wel eens, dat je ergens mee worstelt en dat iedereen zich ermee gaat bemoeien?
We gaan er van uit dat het vanuit een positieve intentie gebeurt, maar het leidt je vaak juist de verkeerde richting op.
En als je niet alert genoeg bent, ben je op een gegeven moment verdwaald in je eigen creatie van het leven.
Of was het nou van iemand anders leven?
Of was het nou iemand anders z’n creatie?
Of was het nou iemand anders z’n creatie?
Op een gegeven moment denk je in ieder geval: “Dit is niet mijn film!”
Hoe kan het zo ver komen dat je daar terecht komt?
Omdat je niet je eigen gevoel hebt gevolgd, maar alleen de aanwijzingen van anderen.
En ja, waar we het al vaker over gehad hebben: iedereen heeft zo zijn eigen mening over van alles en nog wat en het zegt eigenlijk alleen iets over degene die die mening heeft. Wat die ander daar gebracht heeft door zijn of haar ervaringen in het leven. Waar diegene nu staat met al zijn of haar overtuigingen is daar een vervolg op.
Maar jij, jij staat toch heel ergens anders?!
Jouw verleden is jouw referentiekader.
Dus, jouw mening zal een heel andere zijn.
En weer totaal iemand anders heeft ook weer zijn of haar mening.
Er zijn er wel wat minder dan 7 miljard, want kleine kinderen hebben er natuurlijk nog niet echt één en demente bejaarden zijn ‘m onderweg bewust of onbewust kwijt geraakt.
Als je niet goed genoeg bij jezelf kunt blijven en je laat meeslepen door de meningen en adviezen van anderen, dan wordt je net een soort speelbal, die over en weer wordt gegooid.
En degenen met de grootste mond en de meest uitgesproken mening weten er vaak juist het minst van af en maken er vaak zelf een potje van.
Als het even iets minder met je gaat, word je vaak wat onzekerder en juist dan sta je open voor dit soort ‘goed bedoelde’ adviezen, die je vaak alleen nog maar verder van huis brengen.
Door je onzekerheid durf je niet meer op je eigen gevoel te vertrouwen, als je überhaupt nog iets kunt voelen tenminste, want vaak is je gevoel dan volledig vertroebeld door de emotie die erover heen zijn gelegd.
En dan wordt het helemaal lastig, want vanuit een emotie neem je bijna altijd de verkeerde beslissing.
En daarom ga je dan naar anderen luisteren.
Omdat jij denkt dat zij het wel zullen weten.
Of dat ze het beste met je voor hebben.
En voordat je het weet verdwaal je in al die adviezen en ben je helemaal de (jouw) weg kwijt.
En zit je in die film, die jouw film helemaal niet is!
Ga bij jezelf te rade.
Jouw ziel heeft alle wijsheid in pacht.
Tenminste: we gaan er even vanuit dat jij een ‘bewuste’ ziel bent.
Dan heb je per slot van rekening al duizenden levens geleefd.
Als je ergens mee worstelt en er een oplossing voor zoekt, vraag jezelf dan eens het volgende af over de kwestie:
Wat zijn:
Jouw gevoelens?
Jouw overtuigingen?
Jouw beperkingen?
Jouw emoties?
Jouw wensen?
Jouw dromen?
Jouw prioriteiten?
En neem voor jezelf een beslissing die voor jou goed voelt.
En als je even te geëmotioneerd bent om welke beslissing dan ook te nemen laat de boel dan maar even los en wacht tot de emotie wat gezakt is.
Afgunst is de meest oprechte manier van bewondering
Als mensen afgunstig naar je zijn is dat het eerlijkste compliment wat je kunt krijgen.
Eigenlijk veel eerlijker dan: “Wat zit je haar leuk” of “leuk jurkje heb je aan”, want dat hoeven ze niet eens te menen.
Waarom gaan we dit dan op een negatieve manier op onszelf betrekken?
Ja, het komt vaak erg akelig iemand z’n mond uit, maar de boodschap erachter is wel positief.
Kijk daar dan maar naar.
Dat iemand iets wil hebben wat jij hebt.
Bepaalde karaktereigenschappen, uiterlijk, een leuke baan, vrienden of materie etc.
Jij hebt het.
En anderen willen het.
Daar word je toch al blij van als je het gewoon zo zegt?
En toch kunnen we er soms helemaal door van slag zijn als iemand iets vervelends tegen ons heeft gezegd of iets vervelends heeft gedaan vanuit jaloezie.
Soms wekenlang zijn we gekwetst.
Vraag jezelf op zo’n moment eens af waarom diegene dat gezegd of gedaan zou kunnen hebben.
Wat zit daar achter?
Alles wat we over een ander vinden zegt alleen iets over onszelf.
Daar hebben we het al eens vaker over gehad.
Alles wat we een ander aandoen zegt alleen iets over hoe wij in het leven staan en wij naar de ander kijken, vanuit onze eigen, door emoties gekleurde, bril.
En vaak is die bril gekleurd door dingen vanuit het verleden toen het ‘object’ van onze jaloezie nog niet eens in beeld was.
En jij bepaalt ook zelf hoe je reageert als je jaloers bent.
En jaloers zijn is niet zo erg en zo negatief als je misschien denkt.
Je kunt het ook als inspiratiebron gebruiken om jezelf een beter mens te maken dan je al was.
Zie degene waar je jaloers op bent dan als voorbeeld en kijk hoe deze persoon bereikt heeft wat hij of zij heeft bereikt en ga dat dan ook voor jezelf creëeren.
Dat is een veel positievere manier van benaderen en het levert je nog wat op ook.
Als je een ander iets aan wilt doen, omdat je jaloers bent, dan wil je de ander alleen maar naar beneden halen, zodat jij ‘beter uit de bus komt’ en je je beter over jezelf zult voelen.
Maar vaak voel je je helemaal niet beter over jezelf en krijg je het terug op je eigen bordje in één of andere vorm:
– Je voelt je vaak rotter als je doelbewust iemand iets aandoet dan dat jij wordt gekwetst (dan gaan we er wel even vanuit dat jij een ‘gezond’ iemand bent met een geweten).
– Een positieve gedachte verlaat met de snelheid van het licht jouw etherisch veld (je aura) om vervolgens zijn doel te raken, een negatieve gedachte daarentegen is veel trager en blijft nog zo’n 24 uur in jouw aura hangen, een soort boemerangeffect krijg je dan, je krijgt de negatieve energie als het ware terug.
– De wet van karma – wat je zaait zul je oogsten
Dus wat heeft het allemaal voor zin.
Lieve mensen.
Jaloezie is er in allerlei vormen en voor iedereen herkenbaar, misschien zelfs dagelijks.
Ga er gewoon eens anders mee om:
Als mensen jaloers op jou zijn, realiseer je dan, dat het alles over die mensen zegt en eigenlijk alleen maar iets positiefs over jou in het kader van “Afgunst is de meest oprechte manier van bewondering”. Ze bewonderen je dus en vinden het moeilijk om dat gewoon toe te geven!
Neem die negatieve ‘cadeautjes’, vaak in de vorm van hatelijkheden, gewoon niet aan, bedank ervoor of leg ze naast je neer.
En als jij jaloers bent op iemand: zie het niet als iets negatiefs, maar als iets scheppends, je wilt iets hebben wat een ander ook heeft. Niet dat je het die ander niet gunt, maar jij wilt het ook.
Je wilt iets hebben, maar misgunt het een ander zeker niet.
Dit is inspirerend.
En motiverend.
Om beter je best te doen.
Om die ander waar jij eigenlijk een beetje jaloers op bent als een voorbeeld en inspiratiebron te zien.
Dat is alweer een hele andere manier van benaderen.
Dat heet ook schepping.
Het scheppen van iets nieuws, maar niet ten koste van de ander, zodat iedereen er beter van wordt.
Zo evolueert onze planeet.
En ontstaat er vanuit iets ‘ogenschijnlijk negatiefs als jaloezie’ iets heel positiefs.
