Mensen antwoorden wel eens als je vraagt hoe het gaat: “Z’n gangetje”.
Ik heb dan altijd de neiging om door te vragen wat dat dan precies inhoudt, maar op de één of andere manier wordt mijn mond dan toch gesnoerd.
Wat betekent nou toch eigenlijk ‘z’n gangetje’?
1. Dat je geen zin hebt om erover te praten?
2. Dat alles gaat, zoals jij graag zou willen dat het gaat?
3. Dat er niet al teveel strubbelingen en problemen op je bord liggen?
4. Dat het leven, zoals het nu voor je is, hanteerbaar is?
5. Dat je gezond bent?
6. Dat je volmaakt gelukkig bent?
7. Misschien weet je zelf nog een goede reden om zo’n uitspraak te doen?
Eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee wat het betekent, dus als iemand mij dit antwoord geeft
weet ik eigenlijk nog niet hoe het nou werkelijk met iemand gaat.
Er zijn veel mogelijkheden en ik denk dat wat de één eronder verstaat zal heel anders zijn als wat de ander eronder verstaat.
Maar soms…………….
Eens in de zoveel tijd dan gaat het helemaal niet ‘z’n gangetje’.
Dan zitten we in een ‘leerproces’, zoals dat met een mooi therapeutisch woord heet.
Dan moeten we ‘aan de bak’ zeg maar.
En wordt het weer eens tijd om naar onszelf te kijken en naar onze plaats in het grote geheel.
En ja hoor, af en toe heb je mensen die het zelfs opzoeken en die gaan dan in therapie, een cursus of workshop doen op zoek naar zichzelf. Hartstikke goed natuurlijk, niks mis mee af en toe een beetje zelfreflectie doen, waardoor je over het algemeen wat meer inzicht krijgt in je eigen leven en waarom dingen gebeuren, zoals ze gebeuren.
Weer anderen doen dat helemaal niet uit zichzelf, totaal geen behoefte aan om het ‘op te zoeken’ zeg maar.
Maar zodra er vervelende dingen in hun leven gebeuren dan moeten ze ineens wel.
Dat geldt dus voor de meesten als het ineens niet meer ‘z’n gangetje’ gaat.
En ja, er zijn natuurlijk ook mensen die de schuld altijd bij anderen leggen, maar dat zijn ook mensen die nooit aan zelfreflectie doen, dus die tellen nu even niet mee in dit verhaaltje.
Die vervelende dingen, die soms op je pad komen om je verder te helpen in je persoonlijke ontwikkeling, zijn vaak héél erg vervelend, vooral als je er middenin zit.
Dan heb je echt zoiets van:
“Waarom, mijn God, waarom?
En waarom IK eigenlijk?”
Laten we één ding voorop zetten: God heeft hier vaak weinig mee van doen, dus laten we die even buiten beschouwing laten.
Het is eigenlijk de wet van karma, dus oorzaak en gevolg die het laat gebeuren.
Je laat het dus eigenlijk zelf gebeuren, want zoals ik al eerder schreef:
Wat je zaait zul je oogsten.
Zo luidt die wet van karma.
We klagen dan steen en been.
Eigenlijk beklagen we onszelf over het lot wat we voor onszelf geschapen hebben.
In het verleden heb jij dus ergens je zaadje geplant en dat zaadje komt nu tot wasdom.
Maar hoe je het ook wendt of keert en hoe vervelend het op dat moment ook is:
Je komt er altijd beter uit dan dat je erin ging.
Als het niet op het ene vlak is dan wel op het andere, maar het levert je altijd winst op.
Kijk maar eens terug naar vervelende dingen uit je leven…….
Hoe voelde het op dat moment?
En wat heeft het je gebracht toen je uiteindelijk de pijn kon loslaten?
Wat is er voor jou veranderd in positieve zin door die ervaring?
Te allen tijden zul je er sterker, beter, wijzer of wat dan ook uitgekomen zijn.
Het heeft je eigenlijk weer een stukje verder gebracht in je ontwikkeling, je bent er in ieder geval door gegroeid.
En begrijp me asjeblieft niet verkeerd hoor mensen, ik wil niet bagatelliserend doen naar allerlei ellende in de wereld, dat is absoluut niet mijn bedoeling!!
Maar waarom zo’n weerstand aan alles geven als het toch in ons karma ligt?
Denk eens als er problemen voorbij komen: “Ha, een leermoment!!”
Verheug je alvast op het moment achteraf dat je je realiseert waarom alles moest gebeuren, zoals het gebeurde.
Niets gebeurt voor niets, lieve mensen.
Alles heeft een doel.
En zo ook, de problemen die in jouw leven gebeuren.
En dan zeg ik er niet mee dat het niet erg voor je is, maar ik probeer je wel ook de positieve kant van al die ellende in te laten zien.
En als je je kunt verheugen op het moment dat je in kunt zien wat het je in positieve zin heeft opgeleverd, dan kun je het vervelende moment ook gemakkelijker accepteren.
Dan kun je ‘voorbij’ het probleem kijken, zodat je de identificatie los kunt laten ermee.
En daar zit ook nog eens de oplossing voor je probleem.
In de acceptatie.
Want zoals ik al eerder heb geschreven:
De meest zekere manier om iets voort te laten duren is door er weerstand aan te geven.
Als je weerstand geeft, dan blijft het probleem en wordt het alleen maar groter.
Het is voeding voor het probleem en je trekt door de weerstand ook nog eens allerlei andere problemen naar je toe, want gedachten zijn krachten.
Dat is waarom ‘ellende’ en tegenslag altijd in meervoud plaatsvindt.
Dus waarom zou je dat doen?
Laat die weerstand los.
Accepteer dat je een probleem hebt en dat het vreselijk voelt nu, dat mag!
Doorleef de emoties die erbij horen.
Zodat je levensenergie gewoon kan blijven stromen.
Het voelt gelijk anders.
En des te eerder is je probleem voorbij.
Plus je wordt er niet ziek door.
Problemen kun je niet voorkomen.
Die horen bij het leven.
Problemen zijn voor jou als mest voor een bloem.
De mest is de voeding voor de bloem.
De mooiste bloemen groeien namelijk in de mest.
Zo zit er namelijk ook ‘voeding’ in de problemen die we tegenkomen.
Maar de manier waarop jij met je problemen omgaat kun je wel veranderen.
Dat kun je leren.
Door te accepteren.
Dat is het enige juiste sleutelwoord.
Zie het probleem.
Ervaar het probleem.
Doorleef de emotie.
Accepteer het probleem en de bijbehorende emotie.
En laat los.
Dat gaat eigenlijk als vanzelf, dat is de meest vanzelfsprekende stap die volgt op de acceptatie.
En dan is ineens het probleem weg.
En dan pas kun je zien wat je ‘winst’ is en vaak zelfs pas nog ietsje later.
Maar je krijgt het altijd te zien.
Hoezo moet het altijd goed gaan met ons?
Daar leren we toch niets van.
Het leven is een golfbeweging met ups en downs.
En van ‘z’n gangetje’ leren we al helemaal niets, daar zit totaal geen schepping in.
Maar het is wel even lekker relaxed.
Zie het maar even als een rustpauze………………
Joyce
16/08/2016 at 12:24So true! Beautiful written!
Kitty
16/08/2016 at 16:58Thank you so much, Joyce!
Sabine
14/05/2017 at 13:47Dankjewel, het zijn wijze woorden die je even nodig hebt in een verwerkingsproces. Ik zal de gevoelens accepteren, dan kan ik het sneller loslaten. En zeker leermoment in mijn leven waardoor ik ben gegroeid op een positieve manier. Dit moest echt op mijn pad komen om re realiseren dat ik fantastische mensen om me heen heb.
Kitty
15/05/2017 at 12:47Beste Sabine,
Heel graag gedaan. Ik ben blij dat je er iets aan hebt gehad en ook blij om te lezen dat je je realiseert wat voor fantastische mensen je om je heen hebt.
Kitty