Als we een emotie niet willen voelen geven we er weerstand aan.
Deze weerstand zorgt ervoor dat je energie niet meer stroomt.
Alles blokkeert op dat moment.
Als je dat gedurende lange tijd laat gebeuren wordt je ziek, daar kun je op wachten.
Daar heb ik al eerder een blog over geschreven, maar daar wil ik het nu niet over hebben.

Het rare van weerstand is dat iedereen, hoe ongevoelig en oppervlakkig men ook lijkt, deze weerstand waarneemt en hierop reageert en ja……..
meestal met weerstand.

Weerstand wekt te allen tijden weerstand op.

De energie blokkeert en dat voelt voor niemand fijn.
Je ontmoet dus door je weerstand ook nog eens allerlei weerstand, waardoor het lijkt of heel de wereld tegen jou is.
Maar ze zijn niet tegen jou, ze zijn tegen je weerstand.

En…………………………………..

“Alles waar je je tegen verzet, blijft.
En alles wat je accepteert, laat je los en verdwijnt”.

Heel onlogisch natuurlijk allemaal dat we datgene waar we ons het meest tegen verzetten juist bij ons blijft. Het wordt een soort schaduw die je achtervolgt en steeds maar ‘plaagt’, net zo lang tot je hem wilt zien en erkent.

Het enige wat een emotie wil is gezien en erkend worden.

Net een klein kind die een aai over z’n bolletje wil.
En wat doet dat kind als die die aai over z’n bolletje niet krijgt?
Dan wordt hij vervelend!
Want negatieve aandacht is ook aandacht.
Zo is het dus ook met onze emoties als we die niet willen erkennen.
Ze worden vervelend.

Het klinkt allemaal heel logisch zo heerlijk ver je bed, maar wat nu als het om jouw weerstanden en emoties gaat? Hoe reageer jij dan?
Met weerstand?

Waarom geven we eigenlijk weerstand?
Omdat we de emotie die eronder ligt niet willen voelen en aan willen gaan.
Deze is te pijnlijk.
Deze pijnlijke emotie hebben we ingeruild voor een overtuiging, waarvan we denken dat deze ons zal beschermen tegen de pijn.

Deze overtuigingen zijn bijna altijd beperkende overtuigingen, nooit eens van die heerlijk opbouwende, positieve ervaring aantrekkende of zelfverzekerde overtuigingen.

Neeheehee…………
Ze beperken ons in ons doen en laten.
Ze beperken ons het leven te leven wat we eigenlijk graag zouden willen leven.
Ze laten ons klein blijven.
Ze zorgen ervoor dat we onszelf niet durven te laten zien, zoals we werkelijk zijn, zodat we nooit echt verbinding aan hoeven gaan met anderen.
Ze beperken ons om werkelijk gelukkig te zijn.

Ik zal eens wat voorbeelden geven van deze overtuigingen, die ons in de weg zitten:

Als je je emoties laat zien, dan ben je zwak.
Als je zwak bent maken mensen je af.
Ik ben niet goed genoeg.
Als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje.
Als je je kop boven het maaiveld uitsteekt, wordt deze eraf gehakt.
Ik ben te dik.
Ik ben lelijk.
Ik ben arm.
Ik ben een looser.
Ik kan niemand echt vertrouwen.
Als ik mezelf kwetsbaar opstel, dan wordt ik juist gekwetst.
Ik moet mezelf beschermen tegen de boze buitenwereld.
Je kunt beter maar de eerste klap uitdelen, voordat je zelf geslagen wordt.
Als ik de controle verlies, ben ik verloren en ga ik ten onder.
Ik krijg niets voor niets.
Het leven is moeilijk.
De buitenwereld is hard.
Ik moet hard werken voor mijn centen.
Iedere medaille heeft een keerzijde.

Herken je er al een paar bij jezelf?

We denken dat we met deze overtuigingen onszelf kunnen beschermen tegen eventuele pijn en emotie, maar juist het omgekeerde is waar.
Doordat de overtuiging steeds voeding nodig heeft in om ‘in leven te blijven’ trek je steeds negatieve ervaringen aan die deze overtuiging bevestigen.
Zodat we daarna tegen onszelf kunnen blijven zeggen:

“Zie je wel dat……………………”
en dan komt het bovenstaande rijtje weer voorbij met overtuigingen.
Je kunt ze allemaal invullen.

En door er weerstand aan te geven lijden we nog meer.

Onze beperkende overtuigingen.
Bijna iedereen heeft er één of meerdere.
Meestal lang geleden in het leven geroepen vanuit een hevige emotie waar we op dat moment geen raad mee wisten, omdat we te klein waren of geen tijd en ruimte hadden om er iets mee te doen door welke omstandigheden dan ook.

We hebben deze als het ware ‘geparkeerd’ en er een overtuiging voor in de plaats gezet die we keer op keer blijven voeden en herbeleven als een soort zelfkwelling.

Herken het.
Erken het.
Krijg inzicht in het waarom en hoe.
Accepteer het.
En laat los.

Het zal je bevrijden van de ketens (overtuigingen) die jou beperken…….