We gaan het niet hebben over mensen die dit te vaak roepen en dan vervolgens dezelfde fout opnieuw maken, want zij menen niet wat ze zeggen, maar flappen er gewoon iets uit om er maar vanaf te zijn.

Nee, we gaan het hebben over de ‘fouten’ waar je van kunt leren.

Soms gaan dingen helemaal fout in je leven en soms heb je het idee dat je zelf van alles fout doet.

Beiden zijn niet erg.
De eerste optie hebben we het laatst al over gehad.
Het lijkt vaak allemaal fout te gaan, maar achteraf kunnen we pas zien dat er nog iets beters op ons wachtte.

En de tweede optie is iets wat eigenlijk ook helemaal niet erg is, want van je fouten kun je leren. We zijn allemaal hier op aarde gekomen om dingen te leren. Ieder heeft zijn of haar eigen lesje in dit leven.

Je kunt daarom ook nooit oordelen, want je weet niet wat die ander ‘te leren’ heeft in dit leven, wat zijn of haar karma is, welke ‘taartpunt’ uit het rad van wedergeboorte hij of zij dit keer gekozen heeft, voordat hij of zij naar de aarde ging.

En wat is trouwens goed of wat is trouwens slecht?
Zijn ook nogal relatieve begrippen.
Je kunt pas weten wat goed is als je ook weet wat slecht is, en andersom.
Ze zijn dus aan elkaar gerelateerd.
Het één kan ook niet bestaan zonder het andere, denk daar maar eens goed over na.

‘Fouten’ zijn er dus om van te leren, zodat je het daarna niet meer fout zult doen.
In eerste instantie zul je een fout onbewust maken.
Je bent je er dus helemaal niet bewust van dat je iets ‘fout’ doet.
“Vergeef hen, want zij weten niet wat zij doen” is een bekende uitspraak uit de bijbel die deze onbewustheid aangeeft waar ik het over heb.

Een fout wordt dus pas echt een fout als je tegen beter weten in iets doet, waarvan je weet dat het anderen schade berokkent en dan besluit het toch te doen.

Dat zijn meer de karmische fouten waar vaak over gesproken wordt.
De fouten, waarbij je karma op je kunt laden, die je later in zult moeten lossen.

Als jij iemand vermoordt, zul jij een keertje vermoord worden om dit karma in te lossen enz.

Een foutje, waarvan je dus in eerste instantie niet eens wist of je realiseerde dat het ‘fout’ was is niet direct een aanleiding om de wet van karma in werking te zetten.

Pffffff, gelukkig….!

Toch kun je er ook wel van leren.
Van zo’n ‘onbewuste’ fout zie je meestal pas later wat de gevolgen waren en dat je dit dus beter niet had kunnen doen.

Als je dan besluit het in de toekomst niet meer te doen heb je je lesje geleerd.

Zo ook in relaties.
Soms kwetsen we elkaar vanuit oude pijn, overtuigingen, angsten en wat nog meer, maar we zijn er niet op uit om de ander willens en wetens te pijnigen.

Later kom je er dan achter dat je dit misschien ook wel anders had kunnen doen, omdat het je duidelijk is geworden dat je de ander er diep mee gekwetst hebt.

Als je dan bij dezelfde persoon nog een kans krijgt om het goed te maken is het helemaal super en anders moet je in de herkansing in een andere relatie.
Mag je het nog een keer proberen, laten we maar zeggen.

Zo groei je beiden in de relatie, want de ander heeft natuurlijk precies hetzelfde als jij.

En of dit nu een liefdesrelatie, een ouder-kind-relatie, een vriendschappelijke relatie of een ander soort relatie, dat maakt eigenlijk niet zoveel uit. Het principe blijft hetzelfde.

En zo groei je niet alleen in de relatie.
Zo groei je zelf ook weer.
Het maakt je bewuster.
Het maakt je liever.
Het maakt je mooier.

En dat is waarom we niet alleen kunnen leven.
De mens is niet bedoeld om alleen te leven.
We hebben elkaar nodig als spiegels om onszelf te reflecteren.

Wel leuk als iedereen dan ook bereid is om aan zelfreflectie te doen natuurlijk !!