Kinderen roepen het naar elkaar als ze ruzie hebben en er nare dingen naar hun hoofd geslingerd worden.

Een ‘kinderachtige’ opmerking vinden we dat.
Maar is dit eigenlijk wel zo kinderachtig??
En is kinderachtig niet gewoon normaal als je een kind bent??!
(Ook zoiets geks……!)

In ieder geval adviseer ik alle volwassenen hetzelfde te zeggen, of in ieder geval te denken.

Mensen hebben allemaal een mening over iets of iemand anders.
Een mening is altijd persoonlijk en die mening zegt dus ook alleen iets over hoe deze persoon,
die hem uitspreekt, tegen bepaalde zaken aankijkt.

Waarom kunnen uitspraken van anderen je dan toch zo raken?

Het zijn niet de woorden die je raken.
Het is slechts de betekenis die JIJ eraan geeft die je raakt.

Het is de associatie die JIJ ermee hebt.
Als jij ergens lading op hebt kunnen anderen je verbaal raken in dat stukje.
Het stukje, waar jij lading op hebt, wordt dus aangeraakt.
Alleen maar om het simpele feit dat jij er lading op hebt.

Je vindt het misschien zelf ook wel van je zelf?
Of twijfelt of het misschien zo is?
Of je bent bang dat het zo is?
Of je voelt je ergens schuldig over?
Als jij helemaal niets hebt met datgene wat gezegd wordt, zal het je nooit kunnen raken.

Zo kun jij dus bepalen wat je nog wel bij je binnen laat komen en wat niet.

Als je dit weet wordt het ook weer oh zo simpel:
Laat datgene wat een ander over jou zegt lekker bij de ander.
Het zegt niets over jou, maar over die ander.
En als het raakt, kijk dan eens in hoeverre jij hier lading op hebt en doe er dan wat mee.
Je hebt dus gewoon een kadootje gekregen: een leermoment!

En als iemand iets héél leuks over je te zeggen heeft………??
Neem het kadootje dan met beide handen aan!
Maak de grote strik erom heen los.
Maak het open…..
En geniet ervan!

We lezen deze ‘oneliner’ vaak op spirituele kaarten en posters.

En het leuke ervan is:
Het is een waarheid als een koe.

Waarom zijn we dan niet gewoon gelukkig?
Waarom zijn we altijd op zoek naar………
En dan ook nog het liefst buiten ons……..

Het is er altijd al geweest en zal er altijd zijn.

Gelukkig zijn is namelijk de natuurlijke staat van zijn van de mens.

Laat al je verwachtingen los.
Laat al je begeertes los (volgens Boeddha DE oorzaak van het lijden).
Laat al je ‘ja maar’ los.
Laat al het ‘in de toekomst plaatsen van’ los.
Laat al je weerstand los.
Laat al je emoties los.
Laat je denken los.
Laat je ballast los.
Laat je ego los.

En voel wat er dan nog over blijft…………….

Totale rust en ontspanning.
En een totaal gevoel van tevredenheid met al wat is.

Alles is goed zoals het is.

Een gevoel van geluk.
Geen euforisch blij feestgevoel, want dat is weer een emotie.
(Het onderscheid blijft lastig……………)

Maar een sereen gevoel van gelukzaligheid.

Het maakt dat je alles wat op je pad komt kunt accepteren.
Het maakt dat je een tevreden mens bent.

Het maakt dat je eigenlijk niets meer nodig hebt.

Lieve mensen,
Wees gelukkig!

Het is er altijd al geweest.
Heel dichtbij.
In jezelf.

In hoeverre neem jij verantwoordelijkheid voor de dingen die je doet of zegt?
Ben je bereid je fouten te herkennen en te erkennen?
Ben je bereid je fouten te herstellen door bijvoorbeeld je excuses aan te bieden?
Neem jij verantwoordelijkheid voor je daden?

Wordt je door anderen beschuldigd van het tegendeel of van allerlei andere vreselijke karaktereigenschappen?
In hoeverre neemt deze persoon, die jou van alles verwijt, verantwoordelijkheid voor zijn of haar leven?
In hoeverre neemt deze persoon, die vreselijke dingen tegen je zegt, verantwoordelijkheid voor zijn of haar leven?
Gelooft deze persoon deze vreselijke dingen ook daadwerkelijk?
Vaak wel.
Ze zijn er heilig van overtuigd dat jij die vreselijke dingen doet of zegt.
Waarom?
Omdat ze anders aan zelfreflectie moeten doen om te kijken waar het werkelijke probleem ligt en daar dan ook nog eens verantwoordelijkheid voor moeten nemen.

Mensen die iets verkeerd doen of verkeerd gedaan hebben en daar niet de verantwoordelijkheid voor willen nemen gaan vaak erg ver in de rechtvaardiging ervan en dan ligt de schuld te allen tijde bij de ander.

Soms zijn dingen zo onredelijk dat je ze bijna niet kunt geloven dat het echt zo gebeurt.

In mijn praktijk zie ik hier voorbeelden te over van.
Mensen worden daar heel onzeker van en gaan vaak aan de haal met de beschuldigingen.
Ze nemen ze serieus en projecteren het op zichzelf, terwijl het vaak juist alleen iets over de ander zegt en niets over hen.

Laat de dingen waar ze horen.
Neem er afstand van als het je kwetst.

En als jij iemand bent die niet altijd de verantwoordelijkheid neemt voor je eigen leven?
Wordt wakker, doe je masker af, trek die sluier van die spiegel af en kijk eens werkelijk hoe het ervoor staat met jou, je verantwoordelijkheden en je leven.
En dat laatste betekent vaak: actie.
Als je weet dat je dingen verkeerd doet kun je je niet meer verschuilen achter:
“Vergeef hen, want ze weten niet wat ze doen.”
Nee, zodra je weet krijg je verantwoordelijkheid.
En dat kan wel eens een hele ommekeer in je leven betekenen.
En daar hebben we niet altijd zin in, want dat kan hard werken zijn.

Maar het loont wel.
Het maakt je een beter mens.
Het maakt je een milder mens.
Het maakt je een zachter mens.
Het maakt je een bewuster mens.
Het maakt je een volledig mens.
Het maakt je een gelukkig mens.

Je staat dan in je kracht.
Neemt verantwoordelijkheid voor alles wat er gebeurt in je leven.

En dan kan niemand meer macht- of onmachtspelletjes met je spelen, want jij speelt niet meer mee.

Het nodigt de ander onbewust uit om hetzelfde te doen.
Soms zijn mensen er nog niet aan toe.
Dan kiezen ze voor de andere optie en dat is weglopen.

Alles gebeurt, zoals het moet gebeuren en op het juiste moment.

Dat kun je niet forceren.

En dat heeft allemaal met bewustzijn en evolutie te maken.
En soms kun je dan iets beter loslaten tot de tijd en de mogelijkheid daar is………..

Leef je leven.
En als je durft:
Neem de verantwoordelijkheid voor je leven……
En je zult een volledig mens worden.